Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie (AGH) to publiczny uniwersytet techniczny zlokalizowany w Krakowie, który został założony w 1913 roku, a jego oficjalne otwarcie miało miejsce w 1919 roku.
AGH koncentruje się na rozwijaniu innowacyjnych technologii i prowadzi badania w zakresie nauk technicznych, ścisłych, o Ziemi oraz nauk społecznych.
Uczelnia należy do grona 10 polskich szkół wyższych posiadających status uczelni badawczej.
W skład AGH wchodzi 18 wydziałów, Akademickie Centrum Materiałów i Nanotechnologii oraz różne centra dydaktyczne.
Uczelnia oferuje kształcenie na trzech poziomach: studia I i II stopnia oraz programy w szkołach doktorskich. AGH kształci niemal 20 000 studentów i zatrudnia ponad 2200 nauczycieli akademickich, w tym ponad 240 profesorów. Oferta edukacyjna obejmuje również studia podyplomowe, programy MBA oraz różnorodne kursy i szkolenia.
W międzynarodowych rankingach AGH zajmuje 1. miejsce wśród polskich uczelni technicznych w The Center for World University Rankings 2024 oraz 2. miejsce w rankingu szanghajskim – Academic Ranking of World Universities 2024.
Lokalizacja
Większość obiektów AGH, w tym budynki dydaktyczne, administracyjne oraz domy studenckie, znajduje się w rejonie Krakowa, ograniczonym ulicami: Reymonta, Piastowską/Tokarskiego, Nawojki i Czarnowiejską oraz aleją Mickiewicza. Powierzchnia kampusu wynosi 40 hektarów. Główny budynek uczelni, w którym znajduje się rektorat (A0), usytuowany jest przy alei Adama Mickiewicza 30. Pozostałe budynki mieszczą się przy ulicy Antoniego Gramatyka, a Studium Wychowania Fizycznego i Sportu przy ulicy Piastowskiej.
Struktura
Struktura AGH obejmuje 18 wydziałów, które są podstawowymi jednostkami organizacyjnymi uczelni.
Podstawowe jednostki organizacyjne i szkoły doktorskie
Wydziały
- Wydział Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej
- Wydział Energetyki i Paliw
- Wydział Fizyki i Informatyki Stosowanej
- Wydział Geodezji Górniczej i Inżynierii Środowiska
- Wydział Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska
- Wydział Informatyki, który powstał w wyniku wydzielenia z Wydziału Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji w 2023 roku
- Wydział Inżynierii Lądowej i Gospodarki Zasobami (dawniej Wydział Górnictwa i Geoinżynierii)
- Wydział Humanistyczny
- Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji, który powstał w wyniku podziału Wydziału Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Elektroniki w 2012 roku
- Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki
- Wydział Inżynierii Mechanicznej i Robotyki
- Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej
- Wydział Matematyki Stosowanej
- Wydział Metali Nieżelaznych
- Wydział Odlewnictwa
- Wydział Technologii Kosmicznych
- Wydział Wiertnictwa, Nafty i Gazu
- Wydział Zarządzania
Centra badawcze
- Akademickie Centrum Materiałów i Nanotechnologii
Centra dydaktyczne
- Studium Języków Obcych
- Studium Wychowania Fizycznego i Sportu
Szkoły doktorskie
- Szkoła doktorska AGH
Pomocnicze jednostki organizacyjne
- Akademickie Centrum Komputerowe „Cyfronet” AGH
- Biblioteka Główna AGH
- Centrum Energetyki AGH
- Miasteczko Studenckie AGH
- Basen AGH
- Centrum Technologii Kosmicznych AGH
- Centrum Międzynarodowej Promocji Technologii i Edukacji AGH – UNESCO
- Centrum e-Learningu i Innowacyjnej Dydaktyki AGH
- Centrum Rozwiązań Informatycznych AGH
- Wydawnictwa AGH
Dyscypliny naukowe
AGH prowadzi badania naukowe oraz ma prawo nadawania stopni naukowych w ramach 17 dyscyplin w 4 dziedzinach.
Dziedzina nauk inżynieryjno-technicznych
- Automatyka, Elektronika, Elektrotechnika i Technologie Kosmiczne
- Informatyka Techniczna i Telekomunikacja
- Inżynieria Biomedyczna
- Inżynieria Chemiczna
- Inżynieria Lądowa i Transport
- Inżynieria Materiałowa
- Inżynieria Mechaniczna
- Inżynieria Środowiska, Górnictwo i Energetyka
Dziedzina nauk społecznych
- Nauki o Zarządzaniu i Jakości
- Nauki Socjologiczne
- Ekonomia i Finanse
Dziedzina nauk ścisłych i przyrodniczych
- Informatyka
- Matematyka
- Nauki Chemiczne
- Nauki Fizyczne
- Nauki o Ziemi i Środowisku
Dziedzina nauk humanistycznych
- Nauki o Kulturze i Religii
Władze
Rektor jest organem jednoosobowym uczelni, natomiast organami kolegialnymi są: Rada Uczelni, Senat oraz rady dyscyplin naukowych.
Rektor zarządza działalnością uczelni, reprezentuje ją na zewnątrz oraz nadzoruje pracowników, studentów i doktorantów. Działa w porozumieniu z pięcioma prorektorami.
Rada Uczelni składa się z 6 członków powołanych przez Senat (w tym 3 osoby spoza społeczności uczelni) oraz przewodniczącego samorządu studenckiego.
Senat składa się z rektora jako przewodniczącego oraz profesorów, nauczycieli akademickich, pracowników niebędących nauczycielami akademickimi, studentów oraz doktorantów, w tym przynajmniej jednego przedstawiciela doktorantów z każdego wydziału.
W dyscyplinach naukowych z kategorią co najmniej B+ powołuje się rady dyscyplin naukowych. Obecnie w AGH działa 17 rad dyscyplin naukowych.
Władze rektorskie
Kadencja 2024–2028:
- Rektor – prof. dr hab. inż. Jerzy Lis
- Prorektor ds. Kształcenia – prof. dr hab. inż. Krzysztof Mendrok
- Prorektor ds. Nauki – prof. dr hab. inż. Marek Gorgoń
- Prorektor ds. Współpracy – prof. dr hab. inż. Rafał Wiśniowski
- Prorektor ds. Ogólnych – prof. dr hab. inż. Tadeusz Telejko
- Prorektor ds. Studenckich – prof. dr hab. inż. Rafał Dańko
Rada Uczelni
- Przewodniczący – mgr inż. Bogusław Ochab
- dr Philippe De Brouwer
- prof. dr hab. inż. Magdalena Hasik
- Przemysław Powalacz, MBA
- prof. dr hab. inż. Konrad Świerczek
- prof. dr hab. inż. Kazimierz Wiatr
- studentka Kamila Kochan – przewodnicząca Samorządu Studenckiego AGH
Rektorzy AGH
- 1919–1920 – prof. Stanisław Płużański (mianowany rektorem w 1919 r., z powodu innych obowiązków funkcji nie objął; obowiązki rektorskie w zastępstwie pełnił prof. Antoni Hoborski)
- 1920-1922 – prof. Antoni Maria Emilian Hoborski
- 1922-1924 – prof. Jan Studniarski
- 1924-1926 – prof. Jan Krauze
- 1926-1928 – prof. Edmund Chromiński
- 1928-1930 – prof. Stanisław Skoczylas
- 1930-1931 – prof. Henryk Korwin-Krukowski
- 1931-1933 – prof. Zygmunt Bielski-Sariusz
- 1933-1939 – prof. Władysław Takliński
- 1939-1951 – prof. Walery Goetel
- 1951-1956 – prof. Zygmunt Kowalczyk
- 1956-1958 – prof. Witold Budryk
- 1958-1961 – prof. Feliks Olszak
- 1961-1963 – prof. Tadeusz Kochmański
- 1963-1969 – prof. Kiejstut Żemaitis
- 1969-1972 – prof. Jan Anioła
- 1972-1975 – prof. Roman Ney
- 1975-1979 – prof. Henryk Filcek
- 1979-1981 – prof. Roman Ney
- 1981-1987 – prof. Antoni Stanisław Kleczkowski
- 1987-1993 – prof. Jan Janowski
- 1993-1998 – prof. Mirosław Handke
- 1998-2005 – prof. Ryszard Tadeusiewicz
- 2005-2012 – prof. Antoni Tajduś
- 2012-2020 – prof. Tadeusz Słomka
- od 2020 – prof. Jerzy Lis
Rankingi
Rankingi polskie
Ranking Perspektyw – 2 miejsce wśród polskich uczelni technicznych (edycja 2024)
Rankingi zagraniczne
- The Center for World University Rankings (CWUR) – 1 miejsce wśród polskich uczelni technicznych, 637 miejsce w zestawieniu ogólnym (edycja 2024)
- Academic Ranking of World Universities 2024 (ranking szanghajski) – przedział 901–1000 w zestawieniu ogólnym, 2 miejsce wśród polskich uczelni technicznych (edycja 2024)
- University Ranking by Academic Performance (URAP) – 1 miejsce wśród polskich uczelni technicznych, 696 miejsce w zestawieniu ogólnym (edycja 2024–2025)
Uczelnia badawcza
W 2019 roku AGH uzyskała status uczelni badawczej, będąc jedną z 10 najlepszych polskich uczelni w ministerialnym programie „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza”.
Priorytetowe obszary badawcze to:
- Zrównoważone technologie energetyczne, odnawialne źródła energii i magazyny energii
- Nowe technologie dla gospodarki o obiegu zamkniętym
- Woda-energia-klimat: interdyscyplinarne podejście dla zrównoważonego rozwoju
- Rozwiązania techniczne: od badań podstawowych po prototypy
- Materiały, technologie i procesy inspirowane naturą
- Inteligentne techniki informacyjne, telekomunikacyjne i komputerowe
- Projektowanie, produkcja i badania nowoczesnych materiałów oraz technologii przyszłości
- Przekraczanie granic: eksperymentalna fizyka wysokich energii, ekstremalne stany materii, zastosowania transdyscyplinarne
Akredytacje
Jakość kształcenia w AGH jest regularnie oceniana przez polskie i międzynarodowe komisje akredytacyjne. Wszystkie akredytowane kierunki studiów oraz wydziały uzyskały pozytywne oceny Polskiej Komisji Akredytacyjnej, w tym oceny wyróżniające. Uczelnia uzyskała także akredytację European Network for Accreditation of Engineering Education (ENAEE) oraz amerykańskiej organizacji ABET (Accreditation Board for Engineering and Technology, Inc.).
Akredytacja ABET
Kierunek Inżynieria Mechatroniczna na poziomie inżynierskim i magisterskim, prowadzony w języku angielskim na Wydziale Inżynierii Mechanicznej i Robotyki, otrzymał w 2017 roku akredytację amerykańskiej organizacji ABET. AGH była pierwszą uczelnią w Polsce i jedną z nielicznych w Europie, która uzyskała tę akredytację.
Akredytacja ENAEE
Akredytację European Network for Accreditation of Engineering Education uzyskały cztery kierunki studiów I i II stopnia: Inżynieria Górnicza (wcześniej Górnictwo i Geologia) – Wydział Inżynierii Lądowej i Gospodarki Zasobami, Informatyka Techniczna – Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej, Inżynieria Materiałowa – Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej, Metalurgia – Wydział Inżynierii Metali i Informatyki Przemysłowej.
Współpraca międzynarodowa
AGH podpisała ponad 350 umów o współpracy z uczelniami na całym świecie, współpracując z ponad 60 krajami. Najwięcej umów zawarto z uczelniami z Ukrainy, Francji, Chińskiej Republiki Ludowej i Stanów Zjednoczonych.
Uczelnia uczestniczy w programach międzynarodowych, takich jak: Erasmus+, Erasmus Mundus Joint Doctorate (EMJD), SMILE, CEEPUS, T.I.M.E., VULCANUS in Japan, HUSTEP, SIT, NAWA, Spinaker – Intensywne Międzynarodowe Programy Kształcenia.
AGH jest członkiem organizacji międzynarodowych, takich jak: ACRU, EUA, IAU, SEFI, AEUA, KMM-VIN AISBL, C-MAC NSU NPO, T.I.M.E., Magalhaes Network, EIT InnoEnergy, EIT RawMaterials, CEEPUS, IROs Forum, SPIRE, UN Global Compact.
Uczelnia realizuje projekty współpracy z zagranicznymi partnerami, w ramach programów takich jak: Horyzont Europa, EIT Raw Materials, SHENG, Fundusz Wyszehradzki, programy współpracy bilateralnej, Erasmus+ oraz Fundusze Strukturalne.
AGH bierze również udział w europejskim projekcie UNIVERSEH – Europejski Uniwersytet Kosmiczny dla Ziemi i Ludzkości, współpracując z uczelniami partnerskimi z Francji, Niemiec, Luksemburga i Szwecji nad rozwojem technologii związanych z badaniem i wykorzystaniem kosmosu.
Współpraca z biznesem
AGH aktywnie współpracuje z sektorem gospodarczym, innymi uczelniami oraz instytutami naukowymi, co pozwala na realizację wielu projektów wdrażanych na rynek. Co roku uczelnia podpisuje ok. 100 umów oraz porozumień o współpracy z przemysłem, administracją i instytucjami otoczenia biznesowego. Dodatkowo, AGH realizuje około 1000 umów badawczo-rozwojowych, z których ponad połowę stanowią zlecenia z przemysłu.
Innowacyjność AGH opiera się na własności intelektualnej, wyrażającej się w liczbie uzyskanych patentów, znaków towarowych, wzorów użytkowych oraz zgromadzonej wiedzy i doświadczeniu naukowców oraz studentów. Uczelnia rocznie uzyskuje kilkadziesiąt patentów oraz udziela licencji.
AGH uczestniczy w ministerialnym programie doktoratów wdrożeniowych, który ma na celu dofinansowanie badań doktorantów realizowanych we współpracy z otoczeniem społeczno-gospodarczym.
Kampus
Kampus AGH, który zajmuje 13 ha, znajduje się w centrum Krakowa, ograniczonym przez aleję Mickiewicza, ul. Reymonta, ul. Buszka, ul. Tokarskiego, ul. Armii Krajowej, ul. Gramatyka, ul. Nawojki oraz ul. Czarnowiejską. Obiekty dydaktyczne, siedziby wydziałów, administracji oraz organizacji studenckich, a także największe w Polsce Miasteczko Studenckie AGH z klubami studenckimi i bazą sportowo-rekreacyjną tworzą zwarty kompleks.
Rozwój kampusu
Główny gmach (budynek A-0) został zbudowany w latach 1923–1935. Projekt budynku wygrał konkurs zorganizowany w 1913 roku, a jego autorem był architekt Sławomir Odrzywolski. Po I wojnie światowej projekt ten był punktem wyjścia dla współpracy z Wacławem Krzyżanowskim, który opracował elewacje i wnętrza. Budowla ta stanowi przykład akademickiego klasycyzmu w Polsce lat 20. XX wieku i obecnie mieści władze uczelni oraz Muzeum Geologiczne WGGiOŚ.
Budynek U-2 (dawniej Laboratorium Maszynowe) powstał w latach 1926–1928 dzięki ofiarności Górnośląskiego Związku Przemysłowców Górniczo-Hutniczych, jako stacja doświadczalna według projektu prof. Edmunda Chromińskiego.
Budynek D-14, oddany do użytku w 1931 roku, został ufundowany przez Radę Zjazdu Przemysłowców Górniczych Zagłębia Dąbrowskiego i Krakowskiego, a obecnie mieści Wydział Zarządzania.
W miarę rozwoju uczelni w okresie powojennym rozpoczęła się rozbudowa kampusu, zainicjowana przez prof. Walerego Goetla. W kolejnych latach oddano do użytku m.in. budynki A-1 (1953-1954), oraz C-1 (1955 r.). W latach 60. XX wieku zbudowano pięć domów studenckich, a w 1964 roku rozpoczęto budowę miasteczka studenckiego, które pozostaje największym akademickim osiedlem w Polsce. Jego projektantem był prof. Tomasz Mańkowski.
W kolejnych latach oddano do użytku wiele nowych obiektów, w tym budynek D-8 (1973 r.), D-10 (1989 r.) oraz C-3 (1998 r.). W XXI wieku nastąpiła intensywna rozbudowa kampusu, a wiele budynków zostało rozbudowanych i zmodernizowanych. W ostatnich latach zrealizowano m.in. budynki D-6, D-17 oraz D-4, a także D-18 i D-7.
Dekoracje gmachu głównego
Grupy rzeźb górników i hutników
7 grudnia 1935 roku przed wejściem do gmachu głównego Akademii Górniczej odsłonięto grupy rzeźb górników i hutników autorstwa Jana Raszki. Postaci w roboczych strojach symbolizowały współpracę obu zawodów. Rzeźby uległy zniszczeniu w wyniku działań wojennych i zostały rozebrane w 1954 roku.
W 1979 roku z okazji jubileuszu 60-lecia uczelni podjęto decyzję o odtworzeniu rzeźb, które wykonano w brązie. Odsłonięcie miało miejsce 20 października 1979 roku.
Posąg św. Barbary
Sześciometrowy posąg św. Barbary na dachu gmachu głównego AGH, będący drugim pomnikiem tej świętej w tym miejscu, został odsłonięty 29 maja 1999 roku. Odbudowa pomnika była inicjatywą profesorów AGH, a jego poświęcenie miało miejsce podczas pielgrzymki papieża Jana Pawła II do Polski.
Witraż św. Barbary
W 1946 roku powstał kolorowy witraż św. Barbary, który został umieszczony w gmachu AGH. Po wojnie witraż wrócił do uczelni i jest obecnie eksponowany w budynku głównym.
Posąg Stanisława Staszica
Z okazji 50-lecia AGH, 22 maja 1969 roku, odsłonięto posąg patrona uczelni, Stanisława Staszica, wykonany z brązu.
Tablice pamiątkowe
W gmachu głównym oraz innych budynkach uczelni znajduje się wiele tablic upamiętniających istotne postaci i wydarzenia z historii AGH.
Laboratoria
AGH dysponuje ponad 800 laboratoriami wyposażonymi w nowoczesną aparaturę, w tym m.in. analityczny transmisyjny mikroskop elektronowy oraz specjalistyczny tomograf komputerowy. Uczelnia posiada także Akademickie Centrum Komputerowe CYFRONET AGH, które wspiera naukowców, oferując dostęp do superkomputerów.
Biblioteka Główna
Biblioteka Główna AGH to największa biblioteka techniczna w Krakowie. Powstała w roku akademickim 1921/22 i obecnie gromadzi ponad 900 000 woluminów.
Tereny zielone i galeria plenerowa
Kampus AGH to również tereny zielone, na których znajdują się rzeźby oraz eksponaty związane z myślą technologiczną. Można tu zobaczyć m.in. rzeźby Bronisława Chromego oraz maszyny przemysłowe.
Miasteczko Studenckie AGH
Miasteczko Studenckie AGH to największe osiedle studenckie w Polsce, oferujące ponad 7500 miejsc w 20 akademikach. Znajdują się tu również kluby studenckie oraz obiekty sportowe.
AGH poza Krakowem
W Miękini znajduje się Centrum Zrównoważonego Rozwoju i Poszanowania Energii, a w Regulicach Laboratorium Techniki Strzelniczej i Materiałów Wybuchowych. Uczelnia posiada także ośrodek wypoczynkowy w Łukęcinie oraz ośrodek szkoleniowo-wypoczynkowy w Krynicy.
Historia
Starania o utworzenie Akademii Górniczej
W drugiej połowie XIX wieku rozpoczęły się starania o utworzenie uczelni górniczej w Krakowie, które nasiliły się po uzyskaniu przez Galicję autonomii w 1860 roku. W działania te zaangażowani byli polscy inżynierowie oraz władze Krakowa.
1913 – powołanie Akademii Górniczej
W kwietniu 1913 roku Ministerstwo Robót Publicznych w Wiedniu powołało Komitet Organizacyjny Akademii Górniczej w Krakowie, a 31 maja tego samego roku cesarz Franciszek Józef I podpisał dokument zatwierdzający utworzenie uczelni.
1919 – otwarcie uczelni
Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, w 1919 roku wznowiono prace Komitetu Organizacyjnego, a 20 października tego samego roku miało miejsce uroczyste otwarcie Akademii Górniczej.
Wojna polsko-bolszewicka
Studenci Akademii Górniczej wzięli udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku.
AG w dwudziestoleciu międzywojennym
Akademia Górnicza szybko osiągnęła wysoki poziom kształcenia i współpracowała z przemysłem. W okresie międzywojennym na dwóch wydziałach uczelnia wykształciła 792 inżynierów.
II wojna światowa
Po wybuchu wojny we wrześniu 1939 roku działalność uczelni została przerwana. W 1939 roku zorganizowano „Sonderaktion Krakau”, w której aresztowano wielu profesorów, w tym przedstawicieli AGH.
Symbole uczelni
Godło
Godło AGH przedstawia stylizowanego orła z koroną i tarczą, na której umieszczone są skrzyżowane perlik i żelazko, oraz inicjały AGH.
Znak graficzny
Znak graficzny AGH jest codziennym identyfikatorem uczelni i jest trójbarwny.
Barwy
Barwami AGH są: zieleń, czerń i czerwień.
Tradycje
„Barbórka”
„Barbórka” to górnicze święto, które odbywa się 4 grudnia i jest związane z tradycjami austriackich szkół górniczych. W programie znajdują się m.in. „Pochód lisów” oraz uroczystości związane z pasowaniem na górnika.
Dzień Hutnika
Dzień Hutnika obchodzony jest corocznie w maju i obejmuje uroczystości, konferencje oraz ceremonię Ślubowania Hutniczego.
Święto Nauk Ścisłych – Dni prof. Antoniego Hoborskiego
W listopadzie odbywa się Święto Nauk Ścisłych, które ma na celu popularyzację nauk ścisłych oraz upamiętnienie prof. Antoniego Hoborskiego.
Doktorzy honoris causa
Wykładowcy
Absolwenci
Społeczności, organizacje i stowarzyszenia
Związki zawodowe
- Związek Nauczycielstwa Polskiego
- NSZZ „Solidarność” AGH
Stowarzyszenia
- Stowarzyszenie Studentów BEST AGH Kraków
- Stowarzyszenie Wychowanków Akademii Górniczo-Hutniczej
Fundacje
- Fundacja dla AGH
- Fundacja Studentów i Absolwentów AGH „Academica”
- Fundacja Zespołu Pieśni i Tańca „Krakus”
Uczelniane organizacje studenckie i doktoranckie
Na rzecz społeczności akademickiej
- Akademickie Koło PCK i Klub HDK przy AGH
- Niezależne Zrzeszenie Studentów AGH
- Zrzeszenie Studentów Niepełnosprawnych AGH
- Zrzeszenie Studentów Polskich AGH
- Uczelniana Rada Samorządu Doktorantów
- Uczelniana Rada Samorządu Studentów
Nauka
- Studenckie Koła Naukowe AGH
- Studenckie Koło SEP nr 19 przy AGH
- Studenckie Towarzystwo Naukowe
- Uczelniana Organizacja Studencka Erasmus Student Network AGH
- EESTEC LC Kraków
- ESN AGH
- IAESTE
Kultura
- Centrum Mediów AGH
- Chór i orkiestra smyczkowa AGH „Con Fuoco”
- Krakowska Studencka Agencja Fotograficzna AGH
- Orkiestra Reprezentacyjna AGH
- Zespół Pieśni i Tańca AGH „Krakus”
Sport i turystyka
- AGH Cycling Team
- Akademicki Klub Grotołazów AGH
- Akademicki Klub Podwodny „Krab”
- Akademicki Klub Żeglarski AGH
- Akademicki Klub Turystyki Kajakowej „Bystrze”
- Akademicki Związek Sportowy AGH
- Klub Organizatorów i Sympatyków Turystyki „Hawiarska Koliba”
- „Sakwa” Sekcja Akademicka Klubu Wysokogórskiego przy AGH
- Studencki Klub Taneczny AGH
Czasopisma naukowe
- Dwumiesięcznik AGH „Opuscula Mathematica”
- Kwartalnik AGH „Geologia”
- Kwartalnik AGH „Górnictwo i Geoinżynieria”
- Kwartalnik AGH „Mechanics”
- Kwartalnik AGH „Geomatics and Environmental Engineering”
- Półrocznik AGH „Automatyka”
- Półrocznik AGH „Decision Making in Manufacturing and Services”
- Półrocznik AGH „Ekonomia Menedżerska”
- Półrocznik AGH „Elektrotechnika i Elektronika”
- Półrocznik AGH „Geodezja”
- Półrocznik AGH „Inżynieria Środowiska”
- Półrocznik AGH „Metallurgy and Foundry Engineering”
- Półrocznik AGH „Wiertnictwo Nafta Gaz”
- Rocznik AGH „Computer Science”
- Rocznik AGH „Studia Humanistyczne”
- Rocznik AGH „Telekomunikacja Cyfrowa, Technologie i Usługi”
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
60 lat AGH w fotografii. Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, 1979. (pol.). Brak numerów stron w książce
Biuletyn Informacyjny Pracowników AGH. Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, 1997. (pol.). Brak numerów stron w książce
Kto jest kim w Polsce. Edycja 3. Warszawa: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie, 1993. (pol.). Brak numerów stron w książce