Akademia Duchowna w Warszawie

Akademia Duchowna w Warszawie to wyższa szkoła teologiczna, której celem było kształcenie duchowieństwa z królestwa kongresowego. Została założona na mocy ukazu cesarskiego w dniu 16 października 1835 roku, w wyniku zamknięcia Królewskiego Uniwersytetu Warszawskiego oraz w miejsce Seminarium Głównego. Akademia funkcjonowała do 1 lipca 1867 roku.

Instytucja ta miała na celu kształcenie nauczycieli religii dla krajowych szkół, profesorów seminariów duchownych, kaznodziejów oraz urzędników konsystorzy diecezjalnych. Językiem wykładowym w Akademii był głównie język polski, a dyplomy wydawano w języku łacińskim. Przedmioty teologiczne były nauczane w łacinie, natomiast inne przedmioty w polskim. W trakcie jej działalności tytuł kandydata uzyskało 278 osób.

Początkowo Akademia miała swoją siedzibę w gmachu klasztoru franciszkanów przy ul. Zakroczymskiej, a od 1865 roku przeniosła się do gmachu klasztoru karmelitów bosych przy Krakowskim Przedmieściu.