Akacjowy miód cedyński

Akacjowy miód cedyński to lokalny produkt pszczelarski, który jest typowy dla powiatu gryfińskiego. Dnia 22 lutego 2013 roku został on wpisany na polską listę produktów tradycyjnych, a zgłoszenie złożył Jan Olszański.

Historia

Produkcja miodu cedyńskiego rozpoczęła się w drugiej połowie XX wieku. W 1974 roku jedna z rodzin z Klępicza, otrzymała pięć rodzin pszczelich od Produkcyjnej Spółdzielni Rolniczej w Boleszkowicach. Miód był transportowany w beczkach o pojemności 200 i 260 litrów. Do dziś w pasiece wędrownej stosuje się ule wielkopolskie, które mają dwanaście ramek. Pasieka jest umiejscowiona w obrębie Cedyńskiego Parku Krajobrazowego oraz jego otuliny, głównie w okolicy Starej Rudnicy. Park ten wyróżnia się bogatym drzewostanem robiniowym.

Charakterystyka

Miód cedyński powinien charakteryzować się płynną konsystencją oraz jasno-słomkową, przezroczystą barwą. Z upływem czasu (zazwyczaj niecały rok) może dojść do jego krystalizacji. Miód, który został wykręcony, musi być odpowiednio dojrzały. Oznacza to, że jeśli ⅔ plastrów jest zasklepionych, to woda została odparowana w takiej ilości, że miód nie ulegnie fermentacji (informacja uzyskana z wywiadu etnograficznego przeprowadzonego wśród mieszkańców Morynia).

Nagrody i wyróżnienia

W roku 2012, miód cedyński zdobył pierwszą nagrodę w konkursie „Nasze Kulinarne Dziedzictwo – Smaki Regionów” odbywającym się w Poznaniu, w kategorii produktów i przetworów pochodzenia zwierzęcego (w podkategorii Miody).