Aka – rodzaj pluskwiaka
Aka to rodzaj pluskwiaka, który należy do rodziny szrońcowatych oraz podrodziny Cixiinae.
Takson ten został wprowadzony w 1879 roku przez Francisa Buchanana White’a, który jako gatunek typowy wskazał Cixius finitimus, opisany wcześniej w 1858 roku przez Francisa Walkera.
Pluskwiaki te mają długość ciała od 4 do 7 mm i charakteryzują się głównie brązowawym ubarwieniem, często z ciemnobrązowymi lub czarnymi plamkami na głowie, tułowiu i przednich skrzydłach. Głowa ma zaustek z wyraźnym żeberkiem środkowym, normalnie rozwiniętymi oczami oraz żółtawym przyoczkiem środkowym. Ciemię, które w 90% jest tak długie jak szerokie, posiada V-kształtne wcięcie u nasady oraz wąsko M-kształtny, poprzeczny kil, połączony parą krótkich żeberek z przednią krawędzią. Na czole znajduje się rozwidlone żeberko środkowe, umiejscowione w pobliżu połowy długości. Przedplecze ma podłużne żeberko środkowe oraz parę zakrzywionych żeberek pozaocznych. Z trzech żeber śródplecza, środkowe często zanika. Zakrzywione przednie skrzydło posiada od 6 do 8 komórek apikalnych. Odnóża są półtora raza dłuższe od ciała. U samca, edeagus ma 3 kolczaste wyrostki umiejscowione u nasady flagellum.
Rodzaj ten jest endemiczny dla krainy australijskiej i występuje na Tasmanii oraz w Nowej Zelandii, łącznie z Wyspą Stewart. W obrębie tego rodzaju wyróżnia się 7 opisanych gatunków:
- Aka dunedinensis Larivière, 1999
- Aka duniana (Myers, 1924)
- Aka finitima (Walker, 1858)
- Aka hardyi Muir, 1931
- Aka rhodei Larivière, 1999
- Aka tasmani Muir, 1931
- Aka westlandica Larivière, 1999
Przypisy