Ajutthaja

Ajutthaja (taj. พระนครศรีอยุธยา, RTGS Phra Nakhon Si Ayutthaya) to miasto znajdujące się w Tajlandii, pełniące rolę stolicy prowincji o tej samej nazwie. Usytuowane jest kilkadziesiąt kilometrów na północ od Bangkoku, a jego populacja wynosiła 140 000 mieszkańców w roku 2014.

Historia

Miasto zostało założone w 1351 roku, po zniszczeniach spowodowanych epidemią ospy w Lop Buri. Jego twórcą był król Ramathibodi I. Ajutthaja szybko przekształciła się w kluczowy ośrodek handlowy, z szlakami prowadzącymi do Chin i Indii. Do XV wieku władcy tego miejsca zdołali podporządkować sobie dużą część terytorium dzisiejszej Tajlandii, tworząc królestwo Ajutthaji. Na przełomie XVII i XVIII wieku populacja miasta wynosiła około miliona ludzi, co odpowiadało liczbie mieszkańców Londynu i Paryża razem wziętych. Miasto było przecinane licznymi kanałami, a wielu mieszkańców żyło na łodziach. Osiedli tutaj kupcy z różnych narodowości, w tym Chińczycy, Portugalczycy, Holendrzy, Anglicy i Francuzi. W 1657 roku miasto odwiedził również polski misjonarz Michał Boym. Główne towary handlowe to ryż, przyprawy, drewno i skóry. Ajutthaja zachowała swoją niezależność aż do lat 1767/1768, kiedy to została zniszczona przez wojska birmańskie. Opuszczone miasto z czasem zarosło dżunglą, lecz lokalny styl architektoniczny stał się inspiracją dla budowniczych pałaców w Bangkoku.

Współczesność

Obecnie Ajutthaja jest istotnym portem, ze względu na swoje położenie w delcie rzeki Menam oraz region znany z rybołówstwa. Miasto pełni także funkcję ośrodka handlowego (w tym regionie uprawia się kukurydzę, ryż, tytoń), przemysłowego (branże drzewna, spożywcza, tytoniowa) oraz turystycznego. Ponadto Ajutthaja jest centrum rzemiosła artystycznego, zwłaszcza w zakresie wyrobów ze srebra.

Zabytki

muzeum
ruiny pałaców
Park historyczny Ajutthaja — zespół świątynny z stupami i klasztorami (m.in. Wat Phra Sri Sanphet, Wat Mahathat, Wat Chai Watthanaram)
kamienne posągi siedzącego Buddy