Ajub Szah Durrani

Ajub Szah Durrani (zm. 1837 w Lahaur) był władcą Imperium Durrani w latach 1819–1823.

Życiorys

Był jednym z synów Timura Szaha oraz jego pierwszej żony z klanu Popalzai. W 1818 roku został ogłoszony władcą Afganistanu przez przedstawicieli klanu Barkazai, jednak nie objął tronu i mieszkał w swoim domu w Kabulu. Oficjalnie władzę przejął w 1819 roku, po detronizacji i zabójstwie jego brata Alego Szaha Durrani. Uroczystość wstąpienia na tron miała miejsce w cytadeli Bala Hisar pod Kabulem. W 1823 roku został odsunięty od władzy i uwięziony przez członków klanu Barkazai. Podczas uwięzienia był poddawany torturom, które miały na celu wymuszenie na nim wydania zgromadzonych kosztowności oraz pieniędzy. Ostatecznie udało mu się uciec do Lahaur w Pendżabie, gdzie przebywał jako gość maharadży Ranjita Singha. Zmarł około 1 października 1837 roku w Lahaur, prawdopodobnie jako ofiara morderstwa, i został tam pochowany.

Miał siedmiu synów.