Ajkaceratops
Ajkaceratops to rodzaj neoceratopsa, który prawdopodobnie należy do rodziny Bagaceratopidae. Żył on w późnej kredzie na obszarze Europy. Został opisany w 2010 roku przez Attilę Ősiego oraz jego współpracowników, w oparciu o szczątki kilku osobników odnalezionych w datowanych na santon osadach stanowiska Iharkút w węgierskiej formacji Csehbánya. Holotyp stanowią złączone kości przedszczękowe oraz dziobowe, które mają fragmenty kości szczękowych (MTM V2009.139.1). Oprócz holotypu odkryto także cztery kości przedzębowe, które prawdopodobnie należą do tego samego gatunku. Nie można z całą pewnością ustalić wieku największego z odnalezionych osobników, jednak najprawdopodobniej był on dorosły, co sugeruje złączenie kości dziobowych z przedszczękowymi oraz mocne zakrzywienie kości dziobowych, przedszczękowych i przedzębowych na całej ich długości. Ősi i jego zespół ocenili, że długość tego dinozaura wynosiła około 1 m, co pokazuje, że był on znacznie mniejszy od prawdopodobnie blisko spokrewnionych ceratopsów, które żyły w tym samym okresie.
Ajkaceratops należy do kladu Coronosauria, który obejmuje ostatniego wspólnego przodka protoceratopsa i triceratopsa oraz wszystkich jego potomków. Jednak jego dokładna pozycja filogenetyczna jest wciąż niejasna – prawdopodobnie jest najbliżej spokrewniony z ceratopsami z grupy Bagaceratopidae (której parafiletyczność jest podważana), takimi jak Magnirostris i Bagaceratops, znanymi wcześniej jedynie z górnokredowych osadów w wschodniej Azji. Ajkaceratops jest jednym z pierwszych ceratopsów, których szczątki znaleziono w Europie, a jego odkrycie wskazuje na to, że ceratopsy dotarły do Europy co najmniej dwukrotnie niezależnie w późnej kredzie. Gatunkiem typowym tego rodzaju jest A. kozmai. Nazwa rodzajowa Ajkaceratops pochodzi od miasta Ajka, w pobliżu którego odnaleziono szczątki dinozaura, oraz greckiego słowa ceratops, które znaczy „rogate oblicze”. Nazwa gatunkowa oddaje hołd Károlyowi Kozmie.
== Przypisy ==