Ajip Rosidi (urodzony 31 stycznia 1938 roku w Jatiwangi, zmarły 29 lipca 2020 roku w Magelang) był indonezyjskim pisarzem, poetą, prozaikiem oraz tłumaczem.
Życiorys
Swoją karierę pisarską rozpoczął w młodym wieku. Debiutował jako pisarz w gazecie „Indonesia Raya”. W wieku czternastu lat zaczął publikować swoje prace w czasopismach takich jak: „Mimbar Indonesia”, „Siasat”, „Gelanggang” oraz „Keboedajaan Indonesia”.
W 2001 roku opublikował Ensiklopedi Kebudayaan Sunda, współpracując z wieloma indonezyjskimi badaczami.
W 1967 roku podjął pracę na Universitas Padjadjaran. W latach 80. spędził czas w Japonii, gdzie był wykładowcą gościnnym na Osaka University of Foreign Studies. Zajmował stanowisko profesora nadzwyczajnego na Kyoto Sangyo University, Tenri University oraz Osaka University of Foreign Studies.
Był również zaangażowany w tłumaczenie literatury sundajskiej na język indonezyjski.
Wybrana twórczość
- (1950) Pertemuan kembali
- (1959) Ajip Rosidi membitjarakan tjerita pendek Indonesia
- (1962) Purba Sari Aju Wangi; sebuah tjerita klasika Sunda
- (1974) TIM: Taman Ismail Marzuki
- (1986) Purba Sari Ayu Wangi (Lutung Kasarung)
- (1993) Terkenang topeng Cirebon: pilihan sajak
- (1998) Perjalanan penganten: sebuah kisah
- (1999) Bahasa nusantara: suatu pemetaan awal: gambaran tentang bahasa-bahasa daerah di Indonesia
- (2004) Kartika: looking back through life
- (2006) Pantun anak ayam
- (2006) Konferensi Internasional Budaya Sunda (KIBS): prosiding
- (2008) Hidup tanpa ijazah: yang terekam dalam kenangan: otobiografi Ajip Rosidi
- (2008) Candra Kirana: sebuah saduran atas cerita Panji