Ajas w mitologii greckiej
Ajas (znany także jako Ajaks, zwany Wielkim, gr. Αἴας Aías, łac. Aiax), w Grecji częściej określany imieniem Ajantas, nowogr. Eantas (Αίαντας) – to postać mitologiczna, która brała udział w wojnie trojańskiej; jest bohaterem Iliady Homera.
Uważany był za syna Telamona (króla Salaminy) oraz jego pierwszej żony Periboi (Eriboi), a także przyrodniego brata Teukrosa.
Ajas był drugim (po Achillesie) najdzielniejszym wojownikiem wśród Achajów. Prawie udało mu się zabić Hektora przy pomocy ogromnego głazu. Zabił wielu Trojan. Po śmierci Achillesa z ręki Parysa, Ajas wspólnie z Odyseuszem wynieśli jego ciało z pola bitwy. Odyseusz przewiózł je na swoim rydwanie, podczas gdy Ajas go osłaniał. Później obaj rywalizowali o zbroję Achillesa, którą ostatecznie zdobył Odyseusz. Gdy Ajas, zmęczony, zasnął, Atena zesłała na niego szał. Po obudzeniu się, w przypływie szaleństwa zabił stado baranów, które wziął za przywódców Achajów (w tym Odyseusza i Agamemnona). Kiedy odzyskał świadomość, z powodu wstydu popełnił samobójstwo. Samobójstwo Ajaksa było prawdopodobnie pierwszym opisanym w literaturze europejskiej przypadkiem targnięcia się na własne życie.
Na wyspie Salamina znajduje się miejscowość Eantio, związana z legendami o Ajasie. W jej pobliżu, w lesie, tuż obok osady Kanakia, na wzgórzu górującym nad plażą, odkryto fundamenty rozległego dworu – małej akropolis z okresu mykeńskiego.
== Przypisy ==