Ajas w mitologii greckiej
Ajas (znany również jako Ajaks, określany jako Mały, gr. Αἴας Aías, łac. Aiax) był postacią biorącą udział w wojnie trojańskiej w mitologii greckiej.
Uważany był za syna Ojleusa, króla Lokrów, oraz jego małżonki, Eriopis (czasami nazywanej Alkimache). Ajas był jednym z wielu zalotników Heleny.
W noc, kiedy Trojanskie miasto upadło, dopuścił się świętokradztwa, porywając (a według niektórych wersji także gwałcąc) Kasandrę, która szukała schronienia u stóp posągu Ateny. Na sugestię Odyseusza, Achajowie postanowili ukarać go przez ukamienowanie, jednak Ajas zdołał uciec.
Po powrocie z Troi, Atena, rozgniewana jego czynem, zniszczyła jego okręt piorunem. Ajas ocalał, trzymając się skały morskiej, ale gdy zaczął wyzywać boginię, Posejdon zniszczył skałę trójzębem, co doprowadziło do jego utonięcia. Jego zwłoki zostały wyrzucone na brzeg wyspy Mykonos, gdzie miała je pogrzebać Tetyda.
Świętokradczy czyn Ajasa, popełniony w Troi, spowodował, że Atena zesłała na Lokrów zarazę. Cierpiący mieszkańcy zwrócili się o pomoc do wyroczni, która doradziła, aby przebłagać Atenę, wysyłając do Troi dwoje dziewcząt-błagalnic przez okres tysiąca lat. Ten zwyczaj trwał aż do zakończenia wojny fokidzkiej (357–346 p.n.e.).
Przypisy
Bibliografia
- A. Kempiński: Encyklopedia mitologii ludów indoeuropejskich. Iskry, 2001. ISBN 83-207-1629-2. Brak numerów stron w książce
- J. Schmidt: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Katowice: 1996. ISBN 83-7132-266-6. Brak numerów stron w książce