Ajami (hebr. עג’מי, arab. العجمي) to dzielnica Tel Awiwu, usytuowana na południe od Jafy.
Etymologia
Nazwa dzielnicy upamiętnia jednego z towarzyszy Mahometa, Ibrahima al-Ajamiego, który został pochowany na południe od Ajami. W 1895 roku w tym miejscu wybudowano meczet, który otrzymał jego imię.
Historia
Ajami powstało pod koniec XIX wieku, podczas rządów Imperium Osmańskiego w Palestynie, jako niewielka osada dla chrześcijańskich maronitów. W 1855 roku maronici zbudowali w Ajami klasztor oraz kościół.
W wyniku I wojny izraelsko-arabskiej, 14 maja 1948 roku, Jafa upadła. Z blisko 100 000 Palestyńczyków żyjących w tym czasie w mieście, pozostało jedynie 4000. Mieszkańcy Jafy zostali przeniesieni do Ajami, która została ogrodzona drucianym płotem i objęta surowymi rządami wojskowymi, trwającymi do 1949 roku. W kolejnym roku Jafa została włączona do granic Tel Awiwu, tworząc zjednoczoną gminę Tel Awiw-Jafa.
Ajami popadło w ruinę i zapomnienie, stając się dzielnicą o najniższych dochodach w Tel Awiwie-Jafa. Przed 1948 rokiem znana była z pałacowych willi oraz unikalnych stylów architektonicznych. Już w latach 50. XX wieku w Ajami wystąpił poważny kryzys mieszkaniowy, a mieszkańcy zaczęli zmagać się z problemem nadużywania narkotyków.
Gentryfikacja
Dzielnica Tel Awiw opracowała plan rozwoju Ajami, mający na celu rozwiązanie problemów społeczno-ekonomicznych oraz kryzysu mieszkaniowego. W wyniku tych działań ceny nieruchomości wzrosły. Wiele arabskich mieszkańców Ajami uważa, że projekt ten ma negatywny wpływ na ich życie. Od początku procesu gentryfikacji do Ajami zaczęli się wprowadzać bogaci izraelscy Żydzi.
Film
W 2009 roku reżyserzy Scandar Copti oraz Jaron Szani nakręcili dramat kryminalny pt. Ajami. Film był nominowany do Oscara w 2010 roku w kategorii Najlepszego filmu nieanglojęzycznego. Wiele postaci w tym dziele grały osoby nieprofesjonalne, mieszkańcy Ajami.
Przypisy