Ajakidzi
Ajakidzi (gr.: Aίακίδαι, Aίakίdai) to dynastia królewska, która sprawowała władzę nad związkiem plemion epirockich Molossów. Jej członkowie twierdzili, że pochodzą od Neoptolemosa, znanego jako Pyrros („Rudy”), który był synem Achillesa, legendarnego bohatera wojny trojańskiej.
Nazwa dynastii pochodzi od imienia Ajakosa, dziadka Achillesa. Pierwszym historycznym królem Molossów, którego znamy z zapisów, był Admetos, który w okolicach roku 470 p.n.e. gościł u siebie Temistoklesa, wodza ateńskiego. Jego wnuk Tarypas jest uznawany za pierwszego, który wprowadził kulturę grecką do swojego kraju. Aleksander I, szwagier i zięć króla Macedonii Filipa II, umieścił go na tronie Molossów, co uczyniło go sojusznikiem Macedonii. W czasie jego panowania Molossowie zyskali dominację nad innymi plemionami epirockimi. Jako król całego Epiru, Aleksander zainterweniował w sprawy południowej Italii. Najbardziej znanym przedstawicielem tej dynastii był król Pyrrus, który stworzył lokalne imperium. Po jego śmierci znaczenie Epiru znacznie osłabło. Ambicje Aleksandra II były skutecznie tłumione przez Antygonidów z Macedonii, a historia Epiru od jego rządów jest słabo udokumentowana.
W czasie rządów Demetriusza II Aitolikosa, króla Macedonii, Epiroci zbuntowali się przeciwko swojej królowej Dejdamii, którą zamordowali w Ambrakii około roku 232 p.n.e. Jej śmierć zakończyła długą listę królów Epiru. Po tym wydarzeniu nastąpiła zmiana ustroju z monarchii na demokrację. Epiroci utworzyli federację, która znajdowała się pod zwierzchnictwem Macedonii, oficjalnie znaną jako Apeirotai („Epiroci”), którą określamy jako Związek Epirocki.
Bibliografia
Hammond N.G.L., Starożytna Macedonia. Początki, instytucje, dzieje, przeł. A. S. Chankowski, PIW, Warszawa 1999, s. 34, 38, 289, ISBN 83-06-02691-8.