Aivis Ronis

Aivis Ronis (urodzony 20 maja 1968 roku w Kuldydze) to łotewski dyplomata i polityk, który w 2010 roku piastował stanowisko ministra spraw zagranicznych, a w latach 2011–2013 był ministrem transportu.

Życiorys

W latach 1986–1991 Aivis Ronis studiował filozofię na wydziale historii i filozofii Uniwersytetu Łotwy w Rydze. Następnie, w latach 1999–2000, był stypendystą Programu Fulbrighta na Uniwersytecie Columbia.

W okresie 1989–1991 pracował jako dziennikarz w Latvijas Televīzija. W 1991 roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych Republiki Łotewskiej, gdzie pełnił funkcję specjalisty w departamencie politycznym oraz sekretarza prasowego. W latach 1995–2000 był podsekretarzem stanu do spraw stosunków dwustronnych w tym resorcie. W latach 1993–1995 zajmował stanowisko pierwszego sekretarza ambasady Łotwy w Szwecji, a później był ambasadorem Łotwy w Turcji z siedzibą w Rydze (1998–2000). Pełnił również funkcje ambasadora w Stanach Zjednoczonych (2000–2004) i Meksyku (2001–2004), a także reprezentował Łotwę przy NATO (2004-2005).

Między 2005 a 2010 rokiem był prezesem łotewsko-amerykańskiego forum finansowego. W latach 2005–2007 zasiadał w radzie do spraw polityki zagranicznej przy MSZ. W 2006 roku współorganizował szczyt NATO w Rydze. W październiku 2008 roku został powołany na członka komisji do spraw analiz strategicznych przy prezydencie Valdisie Zatlersie. Od sierpnia 2009 roku pracował jako ekspert w grupie roboczej, która opracowywała nową koncepcję strategiczną NATO.

29 kwietnia 2010 roku Sejm powołał go na stanowisko ministra spraw zagranicznych, uzyskując 90 głosów poparcia (przy jednym głosie wstrzymującym się). Po wyborach parlamentarnych w 2010 roku zrezygnował z zajmowanego stanowiska. 25 października 2011 roku objął funkcję ministra transportu w trzecim rządzie Valdisa Dombrovskisa. 15 stycznia 2013 roku złożył dymisję, która została przyjęta przez premiera Valdisa Dombrovskisa 18 stycznia. Aivis Ronis pełnił swoją funkcję do 1 marca.

W 2011 roku został odznaczony przez prezydenta Toomasa Hendrika Ilvesa Orderem Krzyża Ziemi Maryjnej II klasy.