AIUTA

AIUTA

AIUTA (fr. Association internationale des Universités du troisième âge, pol. Międzynarodowe Stowarzyszenie Uniwersytetów Trzeciego Wieku) zostało założone w 1975 roku, a swoją działalność rozpoczęło w 1976 roku. Pierwszym przewodniczącym AIUTA był Pierre Vellas.

Cele AIUTA w początkach działalności

  • wspieranie współpracy między Uniwersytetami Trzeciego Wieku na całym świecie oraz innymi instytucjami edukacyjnymi na poziomie wyższym dla osób starszych i instytucjami gerontologicznymi,
  • promowanie idei Uniwersytetu Trzeciego Wieku wśród wyższych uczelni na całym świecie w celu ich zainspirowania do tworzenia podobnych instytucji,
  • zapewnienie szybkiego i efektywnego przepływu informacji między istniejącymi uczelniami na temat ich działalności, kadry oraz programów nauczania.

Aktualne cele

  • publikowanie tzw. list informacyjnych i łącznościowych dla członków stowarzyszenia,
  • organizowanie kongresów, seminariów i warsztatów,
  • umożliwianie wymiany doświadczeń między kadrą naukową a studentami,
  • prowadzenie merytorycznego i organizacyjnego nadzoru nad badaniami w dziedzinie gerontologii.

AIUTA odgrywa rolę eksperta w kwestiach gerontologicznych w organizacjach międzynarodowych, ciesząc się uznaniem m.in. ze strony WHO, UNESCO, ONZ, Międzynarodowego Biura Pracy oraz Rady Europy.

Struktura AIUTA

Organami AIUTA są:

  • Zgromadzenie Ogólne, które składa się z:
    • członków zwyczajnych z prawem głosu,
    • członków nadzwyczajnych bez prawa głosu.
  • Rada Administracyjna, która składa się z:
    • około 20 radców wybranych przez Zgromadzenie Ogólne,
    • maksymalnie 5 członków dokooptowanych.
  • Biuro Rady Administracyjnej, które obejmuje:
    • przewodniczącego,
    • wiceprzewodniczących,
    • sekretarza,
    • skarbnika,
    • doradców członków Rady Administracyjnej.
  • Prezydentura
  • Komitety i Komisje (np. Komitet Naukowy odpowiedzialny za organizację kongresów).

Przewodniczącego AIUTA wybiera Rada Administracyjna.

Bibliografia

  • Konieczna-Woźniak R., Uniwersytety Trzeciego Wieku w Polsce. Profilaktyczne aspekty edukacji seniorów. ERUDITUS, Poznań 2001.
  • Zych Adam A., Słownik gerontologii społecznej, Wydawnictwo Naukowe „Żak”, Warszawa 2001.
  • Zych Adam A., Leksykon gerontologii, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków 2007.

Linki zewnętrzne