Aironi Rugby
Aironi Rugby to profesjonalny włoski klub rugby union, który ma swoją siedzibę w Viadanie. Drużyna bierze udział w Lidze Celtyckiej oraz w Pucharze Heinekena, reprezentując regiony Emilia-Romania i Lombardia.
Stadion
Drużyna swoje mecze rozgrywa na Stadio Luigi Zaffanella w Viadanie, które po przebudowie może pomieścić 6000 widzów. Ważniejsze spotkania odbywają się natomiast na Stadio Brianteo w Monzy, gdzie dostępnych jest 18,5 tys. miejsc. Wcześniej, jako potencjalny stadion, brane było pod uwagę Stadio Giglio w Reggio nell’Emilia, które może pomieścić blisko 30 tys. kibiców.
Stroje
W pierwszym sezonie funkcjonowania klubu, drużyna nosiła czarne stroje na mecze domowe, białe na wyjazdy oraz zielone na spotkania Pucharu Heinekena, wszystkie z srebrnymi akcentami. W kolejnym sezonie zaprezentowano niebieski zestaw na rozgrywki Pucharu Heinekena, a spodenki z tego stroju miały być również wykorzystywane na meczach wyjazdowych w PRO 12, podczas gdy podstawowy czarny strój pozostał niezmieniony.
Historia
Utworzenie
W grudniu 2008 roku, po serii porażek reprezentacji seniorów, Włoska Federacja Rugby postanowiła włączyć włoskie kluby do Ligi Celtyckiej, aby poprawić jakość rugby w kraju. Cztery kluby zgłosiły akces do rozgrywek, a po pół roku wybrano dwa z nich – Aironi i Praetorians Roma. Ostatecznie Praetorians został zastąpiony przez Benetton Treviso, a oba zespoły weszły do rozgrywek w sezonie 2010/2011, mając zapewnione dwa włoskie miejsca w Pucharze Heinekena. Ich celem było skupienie najlepszych włoskich zawodników oraz najbardziej obiecujących młodych graczy.
Klub został utworzony głównie na bazie Rugby Viadana, który posiadał 54% udziałów w nowym przedsięwzięciu. Pozostali udziałowcy to: Rugby Colorno (15%), Gran Parma Rugby i Rugby Parma (po 10%), Rugby Noceto (5%), oraz Rugby Mantova, Rugby Modena i Rugby Reggio (po 2%). Oficjalne podpisanie dokumentów założycielskich miało miejsce 17 maja 2010 roku.
Pierwszy mecz drużyna rozegrała 11 sierpnia 2010 roku przeciwko francuskiej drużynie Stade montois, ulegając 23:10, a trzy dni później pokonując Bègles 16:23. Zespół zwyciężył również w miniturnieju z udziałem GranDucato Parma Rugby oraz Crociati Rugby, ale w ostatnim towarzyskim meczu przed sezonem przegrał z Northampton Saints.
Sezon 2010–2011
W lipcu 2010 roku zaprezentowano sztab szkoleniowy Aironi, na czele z Franco Berninim, a kapitanem został Quintin Geldenhuys. Pierwszy oficjalny mecz drużyny, równocześnie debiut w L lidze Celtyckiej, miał miejsce 4 września, gdzie Aironi przegrało z Munster Rugby 33:17. Po przegraniu ośmiu kolejnych meczów w Lidze Celtyckiej oraz dwóch w Pucharze Heinekena, na początku listopada, dotychczasowy trener ustąpił, a jego miejsce zajął Rowland Phillips, dotychczasowy trener obrony.
W grudniu zespół odniósł swoje pierwsze zwycięstwo w profesjonalnym sporcie, pokonując Biarritz Olympique 28:27 dzięki dropgolowi Juliena Laharrague w 78. minucie. Były to jednak jedyne punkty zdobyte przez drużynę w tych rozgrywkach, kończąc je na ostatnim miejscu w grupie, gdzie grały również drużyny Ulster oraz Bath.
W Lidze Celtyckiej sytuacja była podobna, a jedyne zwycięstwo miało miejsce 26 marca 2011 roku, kiedy to drużyna pokonała Connacht. Ostatecznie zajęła ostatnie miejsce w tabeli, zdobywając jednak osiem bonusowych punktów za przegrane nie większą różnicą niż siedem punktów.
Sezon 2011–2012
Na ten sezon kapitanem został Marco Bortolami, który prowadził drużynę w jedenastu spotkaniach z poprzedniego sezonu.
W Lidze Celtyckiej zespół zajął ostatnie miejsce w tabeli, wygrywając cztery mecze: z Edynburgiem, Treviso, Connacht i Munster, zdobywając dodatkowe sześć bonusowych punktów.
W rozgrywkach pucharowych, mierząc się z ASM Clermont Auvergne, Leicester Tigers i ponownie Ulster, drużyna przegrała wszystkie spotkania, kończąc grupowe rozgrywki na ostatnim miejscu, a w meczu z Francuzami straciła dwanaście przyłożeń.
Sezony
Zobacz też
Przypisy
Bibliografia
- Aironi Rugby. rabodirectpro12.com. [dostęp 2012-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-02-03)]. (ang.).
- Aironi Rugby. ercrugby.com. [dostęp 2012-01-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-01-07)]. (ang.).