Aino Julia Maria Kallas (urodzona jako Aino Julia Maria Krohn 2 sierpnia 1878 w Wyborgu, zmarła 9 listopada 1956 w Helsinkach) była fińsko-estońską pisarką.
Życiorys
Była córką Juliusa Krohna (1835–1888), folklorysty o niemieckich korzeniach, a jej brat to Kaarle Krohn. W wieku 22 lat poślubiła Oskara Kallasa, estońskiego folklorystę, z którym doczekała się pięciorga dzieci: Virve, Laine, Suleva, Lembita i Hillara. Niestety, dwoje z nich zmarło podczas II wojny światowej.
Debiutowała w 1897 roku zbiorem poezji zatytułowanym Lauluja ja ballaadeja, wydanym pod pseudonimem Aino Suonio. W latach 1900–1903 mieszkała z mężem w Petersburgu, a następnie osiedliła się w Tartu. Jej twórczość była silnie inspirowana estońskim folklorem oraz historią. W latach 20. żyła w Londynie, a w czasie wojny przebywała w Szwecji.
Twórczość
Na podstawie:
- Barbara von Tisenhusen (1923)
- powieść Reigin pappi (Pastor z Reigi, 1926)
- zbiory wierszy Kuoleman joutsen (Łabędź śmierci, 1942)
- mikropowieść Sudenmorsian (Wilcza oblubienica, 1928, wznowienie 1978)
- dzienniki z lat 1952–1957
Przypisy