Aimery de Lusignan

Aimery de Lusignan, znany również jako Aimery Cypryjski (urodzony około 1275 roku, zmarł przed 19 kwietnia 1316 roku w Kyrenii), był regentem i uzurpatorem Cypru w okresie od 5 czerwca do 26 sierpnia 1310 roku, a także konstablem Cypru w 1303 roku oraz od 1303 do 1310 roku. Pochodził po kądzieli z dynastii Lusignan, a z męskiej linii z rodu Poitiers, mającego swoje korzenie w Ranulfie I.

Rodzina i pochodzenie

Aimery był piątym z jedenastu dzieci (w tym sześciu synów) Hugo III Cypryjskiego i Izabeli z Ibelinu, córki Gwidona z Ibelinu – konstabla Cypru oraz Filipy Berlais. Miał wielu braci, w tym Jana (króla Cypru i Jerozolimy w latach 1285-1286), Henryka, Gwidona, Amalryka, a także siostrę Marię, żonę króla Aragonii i Sycylii Jakuba II Sprawiedliwego.

Wydarzenia polityczne

W 1303 roku, przeciwko władzy chorego na epilepsję Henryka II, zbuntował się Gwidon, jednak jego spisek został wykryty przez władcę. Po egzekucji Gwidona, tytuł konstabla przeszedł na Aimery’ego, jednak niedługo później przypadł starszemu bratu Amalrykowi z Tyru, a potem znów wrócił do Aimery’ego.

W 1306 roku Amalryk zbuntował się przeciw swojemu bratu i obalił go. Strącony z tronu Henryk II był najpierw przetrzymywany w Strowolos, a następnie u króla Małej Armenii Oszina I, szwagra Amalryka. Po zamordowaniu Amalryka 5 czerwca 1310 roku, Aimery ogłosił się władcą Cypru. Kiedy jednak Oszin I dowiedział się o śmierci Amalryka, uwolnił Henryka II, który powrócił na wyspę z pomocą szpitalników 26 sierpnia 1310 roku. Władca uwięził Aimery’ego oraz wielu swoich przeciwników z czasów rządów Aimery’ego i Amalryka. Wkrótce Aimery zmarł w niewoli.