Aimé Jacquet

Aimé Jacquet (ur. 27 listopada 1941 w Sail-sous-Couzan, w pobliżu Loary) jest francuskim piłkarzem oraz trenerem piłkarskim. W latach 1994–1998 pełnił rolę selekcjonera reprezentacji Francji, prowadząc ją do zdobycia mistrzostwa świata w 1998 roku.

Kariera piłkarska

Jacquet swoją przygodę z piłką nożną rozpoczął w amatorskim klubie US Couzan, jednocześnie pracując w fabryce. W 1961 roku przeszedł do AS Saint-Étienne, gdzie w okresie największych sukcesów klubu zdobył pięć tytułów mistrza Francji oraz trzykrotnie wygrał Puchar Francji. W 1973 roku dołączył do Olympique Lyon, gdzie zakończył swoją karierę w wieku trzydziestu pięciu lat.

Sukcesy piłkarskie

AS Saint-Étienne

Mistrzostwo Francji: 1964, 1967, 1968, 1969, 1970
Puchar Francji: 1962, 1968, 1970
Superpuchar Francji: 1967, 1968, 1969

W reprezentacji Francji rozegrał dwa mecze w 1968 roku.

Kariera trenerska

Po zakończeniu kariery sportowej, Jacquet pozostał w futbolu jako trener. Przez cztery lata prowadził Olympique Lyon, a w 1980 roku objął stanowisko trenera Girondins Bordeaux. Z tego klubu stworzył drużynę, która w drugiej połowie lat 80. zdobyła trzy tytuły mistrza kraju oraz dwa Puchary Francji, osiągając status jednego z najlepszych zespołów w kraju. Jednak w 1989 roku, po słabszych wynikach, został zwolniony przez prezesa Claude’a Beza. Następnie pracował w Montpellier HSC, a w 1990 roku przeniósł się do AS Nancy.

W 1991 roku został asystentem trenera reprezentacji narodowej Gérarda Houlliera. Po przegranych eliminacjach do Mistrzostw Świata 1994 z Izraelem i Bułgarią, Houllier zrezygnował, a Jacquet objął stanowisko tymczasowego trenera. Po obiecujących wynikach w meczach towarzyskich, gdzie Francja nie przegrała żadnego z 31 spotkań w latach 1994-1996, podpisał stały kontrakt. Jego pierwszym sukcesem było zakwalifikowanie się na Euro 1996, gdzie drużyna, w składzie z Didierem Deschampsem, Zinedinem Zidanem i Christianem Karembeu, dotarła do półfinałów.

Jeszcze przed Euro 1996, Jacquet podjął kontrowersyjną decyzję o niepowołaniu do kadry popularnych piłkarzy, takich jak Éric Cantona, Jean-Pierre Papin i David Ginola. Decyzja ta spotkała się z ostrą krytyką w mediach i wśród kibiców, a niektórzy domagali się jego dymisji. Krytyka trwała aż do Mistrzostw Świata 1998, które Francja organizowała. Po dobrych występach w pierwszych meczach turnieju, reprezentacja pod wodzą Jacqueta zyskała uznanie, a po zwycięstwie 3:0 w finale z Brazylią, trener stał się jednym z narodowych bohaterów.

Po tym spotkaniu Jacquet zakończył swoją współpracę z reprezentacją (jego bilans to 53 mecze, 37 zwycięstw, 11 remisów i 5 porażek) oraz z karierą trenerską. Od 1999 roku pełni funkcję dyrektora technicznego w kadrze i współpracuje z Francuskim Związkiem Piłki Nożnej.