Aimee Felix Tschiffely (urodzony 7 maja 1895, zmarły 5 stycznia 1954) był szwajcarskim pisarzem i podróżnikiem. Autor wielu książek podróżniczych, jego najbardziej znane dzieło to Tschiffely’s Ride (1933). W tej książce opisuje swoją samotną podróż konno z Argentyny do Nowego Jorku, będącą jedynym tak szczegółowym opisem konnej wyprawy na świecie. W latach 30. XX wieku zyskał dużą popularność w Stanach Zjednoczonych, publikując artykuły w magazynie National Geographic oraz rozmawiając osobiście z prezydentem Calvinem Coolidge’em.
Życiorys
A. F. Tschiffely przyszedł na świat w tradycyjnej szwajcarskiej rodzinie w Bernie w 1895 roku, gdzie zdobył wykształcenie i rozpoczął pracę jako nauczyciel. Od zawsze miał żyłkę do przygód, co skłoniło go do opuszczenia Szwajcarii i podjęcia nauczania w Anglii w wieku zaledwie 20 lat. Tam odkrył swoją nową pasję, jaką była kariera profesjonalnego piłkarza oraz boksera. Następnie osiedlił się w Buenos Aires, gdzie uczył w St. George’s College w Quilmes, a później pełnił funkcję tymczasowego dyrektora szkoły języka angielskiego. W tym czasie znajdował także czas na długie wyprawy konne i eksplorację Pampas.
Dzięki przyjaźni z argentyńskimi hodowcami koni, zdobył wiedzę na temat koni oraz długich podróży konnych. W 1925 roku, mając 30 lat, postanowił wyruszyć w podróż konną z Buenos Aires do Waszyngtonu. Wtedy, a także do dziś, niewielu by uwierzyło, że takie przedsięwzięcie ma szansę na powodzenie. Jedna z gazet zamieściła wówczas nagłówek: „Niemożliwe! Absurd! Ten facet musi być szalony!”. Swoje przygody opisał w bestsellerze Od Południowego Krzyża do Gwiazdy Polarnej, relacjonując trzyletnią podróż (1925-1928) na dwóch argentyńskich koniach rasy Criollo, nazwanych Mancha (co oznacza plamisty) i Gato (co oznacza kot). Były to potomkowie koni, które przywiózł do Argentyny Pedro de Mendoza w 1535 roku, stanowiące pierwsze konie przybyłe do Nowego Świata. Wówczas uznawane były za najlepsze na świecie, słynące z wytrzymałości i inteligencji. Z czasem na argentyńskiej prerii pojawiły się ich zdziczałe odpowiedniki.
Po opublikowaniu swojej pierwszej książki zyskał sławę i przeprowadził się z żoną Violet do Londynu, gdzie napisał większość swoich kolejnych dzieł, w tym biografię przyjaciela Roberta Cunninghame’a Grahama, który zmarł w 1936 roku. W 1937 roku wrócił do Ameryki Południowej, aby wyruszyć w kolejną podróż, tym razem samochodem, na południowy kraniec kontynentu. Jego doświadczenia z pobytu wśród tubylców oraz zmiany ich zwyczajów w obliczu nowoczesności zostały uwiecznione w książce This Way Southward (1940).
W 2004 roku Marianne du Toit, podróżniczka z RPA, powtórzyła wyczyn Tschiffely’a, również podróżując na dwóch koniach rasy Criollos, a swoją wyprawę zakończyła w ciągu 21 miesięcy.
Dzieła
Tschiffely’s Ride or The Ride from Southern Cross to Pole Star (1933). ISBN 978-1-59048-011-3
The Tale of Two Horses (1934). ISBN 1-59048-012-0. Historia wyprawy z perspektywy jego dwóch koni, Mancha i Gato.
Bridle Paths: historia podróży przez wiejską Anglię (1936). Podróże po Wielkiej Brytanii konno, poetycki obraz znikającej Anglii sprzed czasów przedmieść. ISBN 1-59048-013-9
Don Roberto: Życie R.B. Cunninghame’a Grahama (1937). Londyn: William Heinneman Ltd.
Coricancha (ogród złota): Odkrycie Peru i podbój imperium Inków (1943). Zobacz także Coricancha.
This Way Southward (1945). Relacjonuje jego podróż samochodem do Tierra del Fuego oraz emocjonalne spotkanie z jego końmi Mancha i Gato. ISBN 1-59048-014-7
Ming and Ping (1948).
Bohemia Junction (1951). Biografia 40-letnich podróży i przygód. ISBN 1-59048-015-5
Round and about Spain (1952). ISBN 978-1-59048-268-1.
Matt Cass – opowieść o człowieku z północy (1953).
Tłumaczenie dzieł na język polski
Od Krzyża Południa do Gwiazdy Polarnej, Mieczysław Jarosławski (1935)
Przypisy
Linki zewnętrzne
Zestawienie książek.
Strona o A.F. Tschiffely, Manchy i Gato.
Oficjalna strona o A.F. Tschiffely.