AIM-97 Seekbat
AIM-97 Seekbat to amerykański kierowany pocisk rakietowy zaliczany do klasy powietrze-powietrze, który został opracowany w połowie lat 70. XX wieku w celu zwalczania nowego radzieckiego super myśliwca, MiG-25 Foxbat, zdolnego do przekraczania prędkości 3 Mach. MiG-25, wyposażony w pociski rakietowe powietrze-powietrze o dalekim zasięgu, był uważany za super myśliwiec nowej generacji, przewyższający wszystkie amerykańskie oraz sprzymierzone samoloty. W odpowiedzi na pojawienie się tej maszyny rozpoczęto program budowy myśliwca F-15 Eagle, którego uzbrojenie miały stanowić pociski AIM-82 oraz AIM-97 Seekbat. AIM-82 planowano jako następcę AIM-9 Sidewinder, przeznaczonego do walki w bliskim zasięgu, natomiast AIM-97 miał być nowym pociskiem dalekiego zasięgu, zaprojektowanym do eliminacji samolotów MiG-25. Nazwa Seekbat wywodzi się od angielskich słów „seek” (szukać) oraz „bat” (nietoperz, co w tym przypadku odnosi się do skróconej nazwy Foxbat).
Pocisk AIM-97 Seekbat został skonstruowany na bazie pocisku przeciwradarowego AGM-78 Standard ARM, lecz z silnikiem rakietowym o wydłużonym czasie działania oraz podwójną głowicą naprowadzającą, wykorzystującą zarówno podczerwień, jak i źródło promieniowania radarowego. Jego operacyjny pułap wynosił 24 000 metrów.
Testy AIM-97 rozpoczęły się w 1972 roku, jednak program rozwojowy został zakończony w 1976 roku. Powodem tej decyzji były dowody zdobyte przez Siły Powietrzne, które wykazały, że nowy radziecki myśliwiec nie był super myśliwcem, lecz raczej myśliwcem przechwytującym, stworzonym do atakowania szybko i wysoko lecących celów.