Aiki-jutsu

Aiki-jutsu (jap. 合気術) lub aiki-jūjutsu (jap. 合気柔術) to jedna z fundamentalnych zasad stosowanych w japońskich sztukach walki.

Termin aiki-jutsu można zinterpretować jako zharmonizowanie, co wyraża się poprzez ai (合), przy wykorzystaniu duchowej siły oraz energii ki (気), a także poprzez osobistą technikę, sztukę czy umiejętność (jutsu, 術). Z kolei jū (柔) oznacza miękkość oraz łagodność.

Aiki to zasada walki, w której osoba broniąca się wykorzystuje siłę atakującego do przejęcia kontroli nad sytuacją, posługując się własną dynamiką, energią ki oraz techniką. Integracja z ruchami napastnika umożliwia broniącemu się kontrolowanie działań atakującego przy minimalnym wysiłku. Wyrażenie jū yoku gō wo seisu, 柔よく剛を制す, oznacza „miękkość pokonuje twardość”.

Legenda

Niektóre legendy, które mogą mieć częściowe podstawy w rzeczywistości, mówią, że 700 lat temu, na północ od góry Fudżi, istniała starożytna szkoła budō. Szkoła ta była znana z nauczania sztuki zwanej aiki-jutsu i utrzymywała swoje tajemnice w ścisłej poufności. Nauczano tylko niewielką grupę zaufanych uczniów, zazwyczaj z arystokratycznych rodów. Sztuka ta początkowo wywodziła się z szermierki ken-jutsu, jednak z czasem rozwijała się i zaczęła przewyższać techniki jū-jutsu.

Rodziną, która miała przekazywać tajemnice aiki-jutsu, był ród Takeda.

Szkoły nauczające aiki-jutsu

Najbardziej znaną szkołą opartą na koncepcji aiki była Daitō-ryū. Mistrz judo, Kenji Tomiki, stwierdził, że w niektórych podręcznikach dotyczących tajnych metod walki można znaleźć odniesienia do Daitō-ryū. Początek istnienia tej szkoły datuje się na okres Kamakura (1185–1333). Uważa się, że twórcą tej metody był Yoshimitsu Minamoto (1045–1127). Sztukę tę praktykowali wojownicy z rodu Minamoto, a później kontynuował ją klan Aizu, który został wchłonięty przez ród Takeda, uznawany za kontynuatorów tej sztuki walki.

Aikido

Sōkaku Takeda, jako jeden z nielicznych członków rodu Takeda, nauczał sztuki walki osoby spoza swojego klanu. W 1915 roku przyjął na ucznia Morihei Ueshibę, który okazał się wyjątkowo zdolnym uczniem. Ueshiba otrzymał dyplom jego szkoły w maju 1916 roku. Elementy Daitō-ryū oraz aiki-jutsu można dostrzec we współczesnym aikido, które zostało stworzone przez Ueshibę.