Aigle to francuski wielki niszczyciel z czasów II wojny światowej, należący do grupy 2400-tonowych jednostek, klasyfikowany jako podtyp Aigle. Okręt wszedł do służby w 1932 roku, a jego samozatopienie miało miejsce w Tulonie 27 listopada 1942 roku.
Historia
„Aigle” był głównym okrętem podtypu Aigle francuskich 2400-tonowych wielkich niszczycieli (grupa C). Jego nazwa oznacza „orzeł”. Okręt został zamówiony w ramach programu z 1927 roku. Budowę rozpoczęto jako pierwszą w tym typie, jednak zakończono ją jako ostatnią w grupie C podtypu Aigle. W trakcie służby nosił różne numery burtowe: od 1932 do 1934 roku: 5, w latach 1934-1935: 6, od 1935 do 1939 roku: brak, a od 1939 do 1942 roku: X13.
Służba w skrócie
Po rozpoczęciu II wojny światowej „Aigle” operował na Morzu Śródziemnym, stacjonując w Tulonie, w składzie 1. Dywizjonu Kontrtorpedowców (wraz z „Lion” i „Vauban”). Po przystąpieniu Włoch do konfliktu, okręt wziął udział w operacji ostrzelania włoskich portów Genui i Vado w czerwcu 1940 roku, współdziałając z 10 innymi niszczycielami tego typu oraz 4 krążownikami.
Po upadku Francji, „Aigle” pozostał pod kontrolą rządu Vichy. W latach 1940–1942 wzmocniono jego lekkie uzbrojenie przeciwlotnicze, dodając podwójne działko 37 mm.
Ostatecznie „Aigle” został samozatopiony w wyniku niemieckiej próby przejęcia francuskiej floty w Tulonie 27 listopada 1942 roku. Po zajęciu Tulonu przez Włochów, okręt został podniesiony, jednak nie podjęto jego remontu. Został ostatecznie zatopiony przez lotnictwo alianckie pomiędzy listopadem 1943 a marcem 1944 roku. Wrak jednostki został następnie złomowany.
Szczegółowe informacje oraz dane znajdują się w artykule na temat niszczycieli typu 2400-tonowego.
Przypisy
Bibliografia
(ros.) W. W. Iwanow: Korabli Wtoroj Mirowoj wojny: WMS Francji (Корабли Второй Мировой войны: ВМС Франции), Morskaja Kollekcja 11/2004.
Jean Guiglini: 2400-tonowce Marynarki Francuskiej. Część III w: Okręty Wojenne nr 16, s. 34-38.