Aide royale

Aide royale (fr.) to forma podatków pośrednich, która obowiązywała we Francji w czasach ancien régime’u. Była pobierana z góry od dóbr, produktów spożywczych, środków transportu i innych podobnych kategorii.

Po raz pierwszy aide royale została wprowadzona w 1360 roku na wniosek Stanów Generalnych, aby zebrać fundusze na okup za króla Jana Dobrego, który był uwięziony przez Anglików od momentu bitwy pod Poitiers.

W późniejszych latach aides były pobierane w różnych okręgach generalnych, takich jak Alençon, Amiens, Bourges, Caen, Châlons, La Rochelle, Lyon, Moulins, Orlean, Paryż, Poitiers, Rouen oraz Soissons, a także w niektórych elekcjach Górnej Burgundii.

Każdy rodzaj aide był dzierżawiony co roku. W 1663 roku wprowadzono system zbiorczej dzierżawy, który został uwzględniony w ramach Ferme générale. W 1780 roku Jacques Necker, chcąc zyskać przychylność społeczeństwa, powierzył pobór aides Régie Générale. W 1788 roku całkowity dochód z aides wynosił około 50 milionów liwrów. W czasie rewolucji francuskiej wszystkie aides zostały zniesione.

Sprawy dotyczące poboru aides były rozpatrywane przez Cour des Aides.