Aichi D1A

Aichi D1A to japoński dwumiejscowy bombowiec nurkujący, który mógł działać zarówno z pokładu statków, jak i z lądu.

Historia

Podstawą konstrukcji prototypu bombowca Aichi był model nurkujący Heinkel He 66, sprowadzony z Niemiec. Nowy samolot, projektowany pod kryptonimem B-9, został wyposażony w japoński silnik gwiazdowy Nakajima Kotobuki o mocy 580 KM, a jego produkcja rozpoczęła się pod oznaczeniem D1A1. Wkrótce jednak stworzono ulepszoną wersję, oznaczoną jako D1A2, która różniła się od D1A1 osłonami kół podwozia oraz bardziej efektywną jednostką napędową.

Samoloty D1A były wykorzystywane podczas wojny chińsko-japońskiej, jednak od 1942 roku większość z nich została przeniesiona do rezerwy.

Dane techniczne

Kraj produkcji: Cesarstwo Japonii
Typ: dwumiejscowy, pokładowy i lądowy bombowiec nurkujący (D1A)
Napęd: dziewięciocylindrowy, dwugwiazdowy silnik Nakajima Hikari 1 o mocy 544 kW (730 KM)
Osiągi:
- prędkość maksymalna: 309 km/h
- czas wznoszenia na wysokość 3000 m: 7 min 51 s
- pułap praktyczny: 6980 m
- zasięg: 927 km
Masa:
- własna: 1516 kg
- maksymalna startowa: 2610 kg
Wymiary:
- rozpiętość skrzydeł: 11,40 m
- długość: 9,30 m
- wysokość: 3,41 m
Uzbrojenie:
- dwa karabiny maszynowe 7,7 mm Typ 92 w górnej, przedniej części kadłuba
- ruchomy karabin maszynowy 7,7 mm w tylnej kabinie
- ładunek do 310 kg bomb na podwieszeniach zewnętrznych