Aichi B7A

Aichi B7A Ryūsei (jap. 愛知 B7A 流星 Aichi B7A „Meteor”; oznaczenie alianckie Grace) – to japoński samolot torpedowy i bombowiec nurkujący, przeznaczony zarówno do operacji pokładowych, jak i lądowych, który był produkowany w czasach II wojny światowej.

Historia

W związku z ogłoszonym konkursem przez lotnictwo morskie imperium japońskiego na nowy bombowy samolot pokładowy, który miałby zastąpić starsze maszyny bombowo-torpedowe Nakajima B5N oraz bombowce nurkujące Yokosuka D4Y, zakłady Aichi Kokuki KK przedstawiły projekt AM-23.

Pierwszy z dziewięciu samolotów serii przedprodukcyjnej, oznaczony jako B7A1, został oblatany w maju 1942 roku. Jednak z powodu problemów z konstrukcją jednostki napędowej, samolot ten wszedł do produkcji seryjnej dopiero w kwietniu 1944 roku. Model B7A2 charakteryzował się bardzo dobrymi właściwościami lotno-taktycznymi oraz łatwością w pilotażu, co w połączeniu z mocnym silnikiem czyniło go efektywną bronią przeciwko alianckim okrętom. Do końca wojny w dwóch fabrykach wyprodukowano jedynie 105 egzemplarzy serii B7A. Samolot, przeznaczony do działań morskich, stacjonował w bazach lądowych, ponieważ w tym okresie Japońska Cesarska Marynarka Wojenna nie dysponowała sprawnymi lotniskowcami.

Wersje

AM-23 – projekt B7A
B7A1 – dziewięć prototypów modelu
B7A2 – „właściwy” model produkcji seryjnej (wyprodukowano 105 sztuk)
B7A2 Eksperymentalny – jeden samolot z silnikiem gwiazdowym Nakajima Homare 23 o mocy 1491 kW (2000 KM)
B7A3 – projektowana wersja z silnikiem Mitsubishi MK9A (Ha-43) o mocy 1641 kW (2200 KM)