Ahrar asz-Szam
Ahrar asz-Szam (arab. أحرار الشام) to grupa zbrojna islamistów-salafitów, która powstała w połowie 2011 roku w trakcie wojny domowej w Syrii. Ugrupowanie to jest częścią syryjskiej opozycji walczącej przeciwko rządowi Baszszara al-Asada.
Była to pierwsza islamistyczna organizacja operująca na terytorium Syrii, działająca równolegle z prozachodnią Wolną Armią Syrii. Od 21 grudnia 2012 roku Ahrar asz-Szam funkcjonował w ramach koalicji znanej jako Syryjski Front Islamski, która 22 listopada 2013 roku przekształciła się w Front Islamski.
Działalność
Aktywność islamistów w Syrii nasiliła się po wycofaniu się amerykańskich żołnierzy z sąsiedniego Iraku w grudniu 2011 roku. Wówczas do Syrii zaczęli przybywać mudżahedini przez wschodnią granicę, wykorzystując chaos w kraju oraz wspierając sunnicką opozycję w dążeniu do utworzenia w Syrii „państwa islamskiego”. W związku z tym Stany Zjednoczone początkowo były ostrożne w dostarczaniu broni powstańcom, obawiając się, że może ona trafić w ręce dżihadystów. Ahrar asz-Szam opierał swoje działania na weteranach konfliktu w Iraku.
Ugrupowanie współpracowało z inną grupą islamistyczną, Dżabhat an-Nusra, oraz świecką antyrządową Wolną Armią Syrii. Prowadziło rekrutację zagranicznych dżihadystów do walki w Syrii, co przyczyniło się do radykalizacji wojny domowej oraz wzbudziło obawy na arenie międzynarodowej o rosnące wpływy terrorystów. Ahrar asz-Szam był oskarżany o prowokowanie konfliktów między radykalnymi salafitami a szyitami, co mogło nadać wojnie domowej w Syrii charakter religijny. Liczba członków ugrupowania wahała się od 10 do 20 tysięcy ekstremistów.
Udział w wojnie w Syrii
Rebelianci z Ahrar asz-Szam uczestniczyli w obronie miasta Idlib w marcu 2012 roku oraz w bitwie o Aleppo (2012–2016), a także w walkach pod Ma’arrat an-Numan i Damaszkiem. W marcu 2013 roku brali udział w zajęciu miasta Ar-Rakka, jednak później zostali z niego wyparci przez Państwo Islamskie, które stało się ich wrogiem.
Ahrar asz-Szam, razem z 14 innymi ugrupowaniami, odrzucił 18 listopada 2012 roku propozycję przystąpienia do szerokiej Syryjskiej Koalicji Narodowej na rzecz Opozycji i Sił Rewolucyjnych. Islamici opowiadali się za utworzeniem państwa islamskiego i postulowali wprowadzenie koranu jako konstytucji. 21 grudnia 2012 roku ugrupowanie dołączyło do konfederacji Syryjskiego Frontu Islamskiego, który 22 listopada 2013 roku zmienił nazwę na Front Islamski.
16 stycznia 2014 roku współzałożyciel Ahrar asz-Szam, weteran z Afganistanu i Iraku Abu Chalid as-Suri, przyznał, że miał długotrwałe kontakty z Usamą ibn Ladinem oraz Ajmanem az-Zawahirim, liderem Al-Ka’idy. Potwierdził, że Ahrar asz-Szam jest bezpośrednio powiązane z Al-Ka’idą. Podczas kampanii przeciwko Islamistycznemu Państwu w Iraku i Lewancie, Ahrar asz-Szam wspierało koalicję walczącą z ISIL, krytykując ich za konfliktowanie się z innymi islamistami. Abu Chalid as-Suri zginął w zamachu samobójczym w Aleppo 23 lutego 2014 roku.
W obliczu porażek Frontu Islamskiego w starciach z Państwem Islamskim (ISIS, ISIL), Ahrar asz-Szam poszukiwał nowych sojuszników, aby móc konkurować z dżihadystami. W tym celu 3 sierpnia 2014 roku podpisano porozumienie z 17 innymi ugrupowaniami, tworząc Syryjską Radę Dowództwa Rewolucyjnego. W jej skład weszły rozłamowcy z Frontu Islamskiego (Dżajsz al-Islam i Liwa Sukur asz-Szam), Wolnej Armii Syrii (Syryjski Front Rewolucyjny oraz Ruch Hazzam) oraz mniejsze ugrupowania.
9 września 2014 roku zamachowiec-samobójca z ISIS przeprowadził atak podczas spotkania dowództwa Ahrar asz-Szam w Ram Hamdan w muhafazie Idlibu, w wyniku czego zginął lider ugrupowania Hasan Abud oraz 28 członków kierownictwa. Abud był znany z krytyki Państwa Islamskiego. Dzień później rada rebeliantów powołała nowe dowództwo z Haszimem asz-Szajchem (znanym również jako Abu Dżabir) na czele oraz Abu Salih jako nowym dowódcą wojskowym. Zapowiedziano również, że ugrupowanie będzie kontynuować walkę z syryjskimi siłami rządowymi i dżihadystami z Państwa Islamskiego.
12 maja 2016 roku terroryści z Dżabhat an-Nusra i Ahrar asz-Szam zaatakowali wieś Az-Zara, bronioną przez rządowe milicje, dokonując masakry ludności alawickiej. Zginęło co najmniej 8 milicjantów i 19 cywilów, a wielu innych zostało porwanych. 25 maja 2016 roku armia syryjska odnalazła ciała 42 ofiar.
Przypisy
Linki zewnętrzne
Video przedstawiające rebeliantów w czasie bitwy o Maarrat an-Numan. youtube.com, 2012-10-14. [dostęp 2012-10-16]. (ang.).
