Ahn Jung-hwan

Ahn Jung-hwan (kor. 안정환) urodził się 27 stycznia 1976 roku w Paju, w prowincji Kyŏnggi. Jest to koreański piłkarz, który grał na pozycji napastnika i reprezentował Koreę Południową. Uznawany jest za jednego z najlepszych piłkarzy azjatyckich swojej generacji.

Był członkiem reprezentacji Korei Południowej podczas Mistrzostw Świata w 2002, 2006 oraz 2010 roku.

Kariera reprezentacyjna

Początek

Ahn zadebiutował w reprezentacji Korei Południowej w 1997 roku w towarzyskim meczu przeciwko Chinom. Swoją pierwszą bramkę zdobył dwa lata później, podczas Korea Cup, w meczu z Meksykiem. Jego pierwszym większym turniejem były Mistrzostwa Ameryki Północnej w 2000 roku, gdzie Korea Południowa została zaproszona, ale nie udało jej się wyjść z grupy. Przed Mistrzostwami Świata 2002 Ahn prezentował dobrą formę w meczach towarzyskich, zwłaszcza w spotkaniu ze Szkocją, w którym zdobył dwie bramki.

Mundial

W 2002 roku Ahn został powołany na Mundial w Korei i Japonii. W swoim pierwszym meczu Korea Południowa wygrała z Polską 2-0, a Ahn wszedł na boisko z ławki rezerwowych, wprowadzając ożywienie w atakach gospodarzy. W kolejnym meczu z USA również wszedł z ławki, zdobywając wyrównującą bramkę po strzale głową. Po tej bramce wykonał pamiętną celebrację łyżwiarza, nawiązując do kontrowersyjnego wyścigu podczas Igrzysk Olimpijskich. Mecz zakończył się remisem 1-1. W trzecim meczu Korea Południowa zmierzyła się z Portugalią, wygrywając 1-0 i awansując z pierwszego miejsca do kolejnej rundy, gdzie spotkała się z Włochami. Po golu Christiana Vieriego Korea traciła 0-1, a Ahn, grając od pierwszych minut, miał znaczący wkład w defensywę. Po przyznanym rzucie karnym dla Korei, Ahn podszedł do piłki, jednak Gianluigi Buffon obronił jego strzał. W końcówce meczu Korea wyrównała, a w dogrywce, w 119. minucie, Ahn strzelił decydującą bramkę, pokonując Paolo Maldiniego. Dostał tytuł zawodnika meczu. W ćwierćfinale Korea, prowadzona przez Guusa Hiddinka, zmierzyła się z Hiszpanią, gdzie po zaciętym meczu, zakończonym remisem 0-0, wygrała w rzutach karnych, a Ahn wykorzystał jedenastkę. W półfinale przegrała z Niemcami 0-1, a w meczu o trzecie miejsce z Turcją, w którym Ahn zagrał pełne 90 minut, Korea przegrała 2-3.

Ciąg dalszy

Po Mistrzostwach Świata Ahn rozegrał kilka udanych meczów towarzyskich, w tym z Brazylią, zdobywając bramkę i asystując przy kolejnej. W 2003 roku w składzie reprezentacji zdobył Mistrzostwo Wschodniej Azji.

Kolejnym istotnym turniejem w jego karierze był Puchar Azji w 2004 roku, gdzie strzelił dwie bramki, ale Korea odpadła w ćwierćfinale z Iranem.

W 2006 roku Ahn został powołany na Mundial w Niemczech, gdzie Korea Południowa nie wyszła z grupy, zajmując trzecie miejsce z 4 punktami. W pierwszym meczu zdobył piękną bramkę zza pola karnego i został wybrany zawodnikiem meczu, kiedy Korea wygrała z Togo 2-1. Drugi mecz zakończył się remisem 1-1 z Francją, w którym również wystąpił, a trzeci przegrali ze Szwajcarią 0-2. Ahn został powołany na swój trzeci mundial w Republice Południowej Afryki, lecz nie zagrał ani minuty i po turnieju zakończył karierę reprezentacyjną.

Kariera klubowa

Ahn rozpoczął swoją karierę w Busan Daewoo Royals w 1998 roku, gdzie w debiutanckim sezonie rozegrał 17 meczów, zdobywając 5 bramek. Został wybrany do jedenastki sezonu. W kolejnym sezonie jego osiągnięcia były jeszcze lepsze, ponownie trafiając do jedenastki sezonu i zdobywając tytuł najlepszego gracza sezonu.

W 2000 roku Ahn został wypożyczony do włoskiego klubu AC Perugia, gdzie zdobył 5 bramek i 1 asystę. Mimo kilku dobrych występów, nie wspominał tego okresu pozytywnie, przyznając w wywiadzie z 2013 roku, że czuł się zastraszany przez kapitana Marco Materazziego. Po Mistrzostwach Świata kontrakt wypożyczenia został rozwiązany, a właściciel klubu Luciano Gucci stwierdził: „Nie zamierzam płacić pensji komuś, kto zrujnował włoską piłkę nożną”. Trener Guus Hiddink określił tę sytuację jako „dzieciną reakcję”, spowodowaną golem Ahna. Ahn postanowił szukać szczęścia w innym europejskim klubie, ale ostatecznie przeszedł do japońskiego Shimizu S-Pulse.

W Shimizu spędził dwa sezony, zdobywając 14 bramek. W 2004 roku przeszedł do klubu z Jokohamy, gdzie miał najlepszy sezon w swojej karierze, zdobywając Mistrzostwo J-League oraz 12 bramek. W tym czasie miał okazję grać z innym znanym koreańskim piłkarzem, Yoo Sang-chulem. Po pobycie w Japonii wrócił do Europy, grając w FC Metz i MSV Duisburg, jednak te sezony nie były udane. Następnie grał w klubach koreańskich, a od 2009 roku w chińskim Dalian Shide, gdzie zakończył swoją karierę.

Styl gry

Ahn występował na pozycji środkowego napastnika, ale był również wszechstronny, grając na skrzydle lub jako środkowy pomocnik ofensywny. Charakteryzował się dobrą techniką, znakomitym dryblingiem, równowagą oraz energią. Potrafił dobrze wrzucać podkręcone piłki i strzelać z dystansu. Często wykonywał rzuty wolne i rożne, a dzięki doskonałemu ustawieniu zdobywał wiele goli z różnych pozycji i części ciała. Pomimo niskiego wzrostu, zdobywał również bramki głową. Ahn był zawodnikiem walecznym, grającym dość ostro, co skutkowało częstym otrzymywaniem żółtych kartek.

Życie prywatne

Ahn ożenił się w 2001 roku z byłą miss Korei Południowej, Lee Hye-Won. Jego fani często nazywają go „Władcą Pierścienia”, ponieważ po każdym golu całuje obrączkę swojej żony.