Ahmed Tevfik Pasza
Ahmed Tevfik Pasza, osm. احمد توفیق پاشا (urodzony 11 lutego 1845 w Stambule, zmarły 8 października 1936 tamże) – był osmańskim urzędnikiem, który trzykrotnie pełnił funkcję Wielkiego wezyra Imperium Osmańskiego, będąc jednocześnie jego ostatnim przedstawicielem na tym stanowisku.
Życiorys
Pasza był dzieckiem Ismaila Hakki Paszy, oficera kawalerii z tatarskiego rodu Girej z Krymu, oraz Gülşinas Banu. Spędził wiele lat na pracy w służbie dyplomatycznej, reprezentując Imperium Osmańskie w takich miastach jak Rzym, Wiedeń, Petersburg i Ateny. W latach 1885–1895 pełnił rolę ambasadora w Berlinie, a następnie w Londynie w latach 1909–1914. Jego czas w Berlinie zaowocował szczególnym zainteresowaniem systemem szkolnictwa wyższego w Niemczech, który chciał dostosować do warunków tureckich.
W 1895 roku objął funkcję ministra spraw zagranicznych, którą sprawował do 1909 roku. Był trzykrotnie mianowany na urząd Wielkiego wezyra – w 1909, 1918 oraz po raz ostatni w 1920 roku, stając się ostatnią osobą na tym stanowisku. Po upadku Imperium Osmańskiego, stracił tytuł paszy, a w 1934 roku przyjął nazwisko „Okday”. Został pochowany na cmentarzu Edirnekapi (Edirnekapı Şehitliği) w Stambule.
Pasza był żonaty z Elisabeth Schumi i miał pięcioro dzieci. W 1986 roku ukazały się wspomnienia jego wnuka, Şefika Okdaya, zatytułowane „Büyükbabam Son Sadrazam Ahmet Tevfik Paşa” (Mój dziadek Ahmed Tevfik Pasza • Ostatni Wielki Wezyr).
Przypisy
Bibliografia
- William M. Hale, Turkish Politics and the Military, Taylor & Francis Group 1994, s. 39, ISBN 978-0-415-02455-6
- Erik Jan E.J. Zürcher, Turkey: A Modern History, 3. ed., London: I. B. Tauris, 2004, s. 404, ISBN 978-1-86064-958-5, OCLC 56987767.