Ahmed Szah Chan

Ahmed Szah Chan, w języku dari احمد شاه خان, paszt. احمد شاه خان (ur. 23 września 1934 w Kabulu, zm. 4 czerwca 2024) – był następcą tronu Afganistanu w latach 1942–1973 oraz pretendentem do tronu tego kraju od 2007 roku.

Życiorys

Urodził się jako drugi syn króla Afganistanu Mohammada Zaher Szacha (1914–2007) i jego żony Homajry Begum (1918–2002). Wychowywał się w rodzinie z siedmiorgiem rodzeństwa, w tym dwiema siostrami: Bilkis (ur. 1932) i Marjam (1936–2021), oraz pięcioma braćmi: starszym Mohammadem Akbar Chanem (1933–1942) oraz młodszymi: Mohammadem Nader Chanem (1941–2022), Szachem Mohammadem Chanem (1946–2002), Mohammedem Daudem Pasztunjarem Chanem (ur. 1949) i Mir Wajs Chanem (ur. 1957).

Po tragicznej śmierci starszego brata, która miała miejsce 26 listopada 1942 roku, stał się następcą tronu Afganistanu. Podstawowe wykształcenie zdobył dzięki domowym guwernantom, a następnie uczęszczał do Liceum Estekilal oraz szkoły kadetów w Kabulu. W 1952 roku rozpoczął studia na Uniwersytecie Oksfordzkim w zakresie prawa, historii i socjologii. Później przeniósł się do Instytutu Nauk Politycznych w Paryżu, gdzie studiował w latach 1957–1961. W latach 1961–1973 pracował w Ministerstwie Spraw Zagranicznych.

W wyniku zamachu stanu, który miał miejsce 17 lipca 1973 roku, a który przeprowadził Mohammed Daud Chan, Afganistan ogłoszono republiką, a członkowie rodziny królewskiej zostali aresztowani. 26 lipca tego samego roku Ahmed Szah Chan został uwolniony z nakazem opuszczenia kraju. Udał się do Rzymu, a następnie osiedlił się w Virginia Beach. W 2004 roku powrócił z emigracji i zamieszkał w Kandaharze. Po śmierci swojego ojca, 23 lipca 2007 roku ogłosił się pretendentem do tronu Afganistanu.

Rodzina

22 listopada 1961 roku poślubił Chatul Begum (ur. 1940), córkę Mohammada Umara Chana Zikerii oraz jego żony Sultany Begum, która była córką Mohammeda Nadera Szacha (1880–1933). Z małżeństwa tego ma córkę oraz dwóch synów: