Ahmad Ziwar, arabski أحمد زيور (urodzony w 1864, zmarł w 1945) – był egipskim politykiem, który pełnił funkcję premiera Egiptu w 1924 roku.
Życiorys
Jego pochodzenie było tureckie. Edukację rozpoczął w szkole jezuickiej w Beirucie, a następnie ukończył studia prawnicze w Aix-en-Provence. Po powrocie do Egiptu, pracował w administracji państwowej, gdzie awansował na stanowisko gubernatora Aleksandrii. Później przeszedł do korpusu dyplomatycznego, a po utworzeniu egipskiego parlamentu objął funkcję przewodniczącego Senatu.
W 1922 roku dołączył do rządu Sada Zaghlula jako wiceminister, jednak w praktyce sabotował działania gabinetu, mobilizując do protestów przeciwko Zaghlulowi studentów z al-Azharu. Po usunięciu z rządu za tę destrukcyjną działalność, został szefem kancelarii króla Fu’ada. Po dymisji rządu Zaghlula, do której doprowadziła Wielka Brytania po zamachu na gubernatora Sudanu, Lee Stacka, w listopadzie 1924 roku, król powierzył Ziwarowi zadanie stworzenia nowego rządu. Jego gabinet musiał zaakceptować brytyjskie żądania dotyczące ograniczenia działalności egipskich partii nacjonalistycznych, wypłacenia 500 tys. funtów odszkodowania za śmierć Stacka, wycofania egipskich oddziałów z Sudanu oraz oddania Brytyjczykom pełnej kontroli nad Nilem w Sudanie. Oprócz tego, brytyjskie żądania obejmowały także ograniczenie wolności słowa, zwłaszcza w zakresie publikacji prasowych. Ziwar musiał również zgodzić się na to, aby dochodzenie w sprawie zamachu na Stacka przeprowadzili brytyjscy funkcjonariusze, a zwolnieni z administracji przez rząd Zaghlula brytyjscy urzędnicy otrzymali wysokie odszkodowania. Osobiście rozpoczął represje przeciwko partii Wafd, którą podejrzewano o zainspirowanie zamachu, usuwając jej zwolenników z administracji państwowej. Bezskutecznie starał się o poparcie Partii Liberalno-Konstytucyjnej dla swojego gabinetu.
Pomimo represji, Wafd odniósł zwycięstwo w wyborach parlamentarnych przeprowadzonych w grudniu 1924, zdobywając ponad 60% głosów. Po burzliwym pierwszym posiedzeniu niższej izby parlamentu, król zdecydował o jego rozwiązaniu i zarządził nowe wybory. Ziwar pozostał na stanowisku premiera, a jego rząd został jedynie zrekonstruowany i uzupełniony o ministrów z Partii Liberalno-Konstytucyjnej oraz przedstawicieli Partii Zjednoczenia. Pozostał na stanowisku do maja 1926 roku, gdy po kolejnych przedterminowych wyborach król zgodził się na utworzenie rządu przez Wafd, który ponownie odniósł sukces wyborczy. Ziwara na stanowisku premiera zastąpił Abd al-Chalik Sarwat. Na początku lat 30. XX wieku Ziwar działał w opozycji wobec rządów Isma’ila Sidkiego.