Ahmad Tukan, w języku arabskim أحمد طوقان (urodzony 15 sierpnia 1903 w Nablusie, zmarł 4 stycznia 1982 w Ammanie) był jordańskim politykiem pochodzenia palestyńskiego, który pełnił funkcję premiera Jordanii od września do października 1970 roku.
Życiorys
Tukan pracował w administracji państwowej Jordanii. 26 września 1970 roku, w trakcie wojny domowej pomiędzy palestyńskimi grupami zbrojnymi a armią jordańską (znanej jako Czarny Wrzesień), został mianowany przez króla Husajna na stanowisko szefa przejściowego rządu po ucieczce Muhammada Dawuda al-Abbasiego. Wybór cywilnego polityka zamiast wojskowego miał na celu pokazanie dobrej woli Husajna wobec Palestyńczyków. Dzień po powołaniu rządu Tukana podpisano rozejm między królem a liderem Organizacji Wyzwolenia Palestyny, Jasirem Arafatem. Na mocy tego porozumienia obie strony miały zwolnić jeńców, opuścić miasta oraz powstrzymać się od dalszych ataków. W praktyce korzyści z zawieszenia broni w dużej mierze uzyskała strona jordańska, a palestyńskim oddziałom pozwolono jedynie na przeniesienie się na północ Jordanii. Dodatkowo, 28 września 1970 roku zmarł prezydent Egiptu Gamal Abdel Naser, który był głównym zwolennikiem obecności palestyńskich formacji w Jordanii. W kolejnych miesiącach wojska jordańskie osiągnęły decydujące zwycięstwa nad Palestyńczykami, wypierając ich z terytorium kraju. Niektóre z tych zwycięstw miały miejsce jeszcze podczas kadencji rządu Tukana, który zakończył swoją działalność 28 października 1970 roku. Na stanowisku premiera ponownie zasiadł Wasfi at-Tall. Ahmad Tukan zmarł w 1982 roku po długiej chorobie.
Rodzina
Był bratem Ibrahima i Fadwy Tukanów, którzy byli palestyńskimi poetami.
Przypisy