Ahmad Suwajdani (arab. أحمد سويداني, Aḥmad Suwaydānī; ur. 1932 w regionie Hawran, zm. 1994) był syryjskim wojskowym związanym z partią Baas, który pełnił funkcję szefa sztabu armii syryjskiej w latach 1966–1968.
Życiorys
Suwajdani, będący sunnitą, pochodził z Hauranu. Ukończył studia na Akademii Wojskowej w Hims. Należał do Komitetu Wojskowego partii Baas, a także współorganizował zamach stanu z 8 marca 1963 roku, po którym partia ta przejęła władzę w Syrii. Po przewrocie objął kierownictwo syryjskiego wywiadu wojskowego i wszedł do Przywództwa Regionalnego partii Baas. Był zwolennikiem radykalnej frakcji regionalistów i jej głównego ideologa, gen. Salaha Dżadida.
Wspólnie z Hafizem al-Asadem, ówczesnym dowódcą syryjskich sił powietrznych, bez konsultacji z rządem Syrii wspierał rozwój palestyńskiej organizacji Fatah, wielokrotnie spotykając się z Jasirem Arafatem i Salahem Chalafem. W 1965 roku Suwajdani objął stanowisko kierownika sekcji sztabu generalnego ds. oficerów, zastępując Salaha Dżadida, który opuścił wojsko w celu objęcia funkcji zastępcy sekretarza generalnego Przywództwa Regionalnego partii Baas. Poparł Dżadida i radykałów podczas zamachu stanu z 23 lutego 1966 roku, po którym odsunęli od władzy bardziej umiarkowaną frakcję partii Baas. W tym samym roku Suwajdani został szefem sztabu armii syryjskiej, co również zawdzięczał Dżadidowi, który po przewrocie zyskał faktyczną władzę w Syrii.
Pół roku po przegranej Syrii w wojnie sześciodniowej, 15 lutego 1968 roku, Suwajdani został usunięty z zajmowanego stanowiska, do czego dążył przez kilka miesięcy minister obrony Hafiz al-Asad. Uważał on Suwajdaniego za jednego z głównych odpowiedzialnych za klęskę syryjskich sił zbrojnych. Zgodnie z niektórymi źródłami, Dżadid sądził, że Suwajdani planował odsunięcie go od władzy i doprowadził do jego aresztowania. Inne źródła wskazują, że Dżadid, pod wpływem innych sunnickich oficerów z Hawranu, starał się bronić Suwajdaniego, jednak bezskutecznie. Jeszcze inna wersja sugeruje, że al-Asad, dążąc do pozbycia się Suwajdaniego, nie kierował się oceną jego dowodzenia w 1967 roku, lecz chciał usunąć osobę związana z Dżadidem, a na jego miejsce wprowadzić swojego protegowanego. Taką interpretację potwierdza fakt, że nowym szefem sztabu został bliski przyjaciel al-Asada, Mustafa Talas.
W sierpniu 1968 roku Suwajdani został oskarżony o udział w spisku antyrządowym, jednak udało mu się uciec do Bagdadu, gdzie otrzymał azyl polityczny. Prawdopodobnie oskarżenia te miały podstawy, ponieważ wojskowy był rozczarowany swoim usunięciem. W Iraku nawiązał kontakt z Michelem Aflakiem, byłym liderem partii Baas, który również musiał opuścić Syrię po 1966 roku. Rok później został aresztowany, gdy podróżował z Bagdadu do Kairu. Oskarżono go o spiskowanie przeciwko władzom Syrii przy współpracy z gen. Aminem al-Hafizem, który również przebywał w Iraku od 1967 roku. Suwajdani spędził w więzieniu do 1994 roku i zmarł wkrótce po swoim zwolnieniu.
Linki zewnętrzne
Ahmad Suwajdani odznacza Mustafę Talasa medalem za udział w wojnie 1967 r. – fotografia