Szejk Ahmad Isma’il Hasan Jasin
Szejk Ahmad Isma’il Hasan Jasin (arab. الشيخ أحمد إسماعيل حسن ياسين, ur. około 1936, zm. 22 marca 2004 w Gazie) był palestyńskim imamem, działaczem politycznym oraz terrorystą. Był założycielem Centrum Islamskiego, które przekształciło się w Hamas, a następnie objął stanowisko szefa Rady Szury Hamasu, nosząc tytuł Głównego Przewodniczącego. Wcześniej pełnił funkcję kierownika palestyńskiej sekcji Braci Muzułmańskich. Jako radykalny islamista opowiadał się za likwidacją Izraela, początkowo uznawany był za przeciwwagę dla OWP. Zginął w wyniku izraelskiego nalotu w 2004 roku.
Życiorys
Urodził się w Palestynie. W 1948 roku, po zniszczeniu jego rodzinnej wioski przez siły izraelskie, stał się uchodźcą. W 1952 roku, w wyniku wypadku na boisku szkolnym, doznał porażenia kończyn. Z biegiem lat całkowicie stracił wzrok i poruszał się jedynie na wózku inwalidzkim. Od 1967 roku był duchownym, głoszącym radykalne interpretacje islamu w ramach Braci Muzułmańskich. Stanął na czele palestyńskiej sekcji tego stowarzyszenia. W 1973 roku założył Centrum Islamskie na terenach okupowanych przez Izrael. Organizacja ta została zarejestrowana przez rząd Izraela w 1978 roku i prowadziła działalność społeczną oraz organizowała pomoc dla mieszkańców Palestyny. Jednocześnie głosiła hasła islamistyczne i krytyczne wobec świeckich pozycji OWP. Działalność społeczno-charytatywna była finansowana z zakatu oraz darowizn od palestyńskich uchodźców w Stanach Zjednoczonych, Jordanii oraz krajach Zatoki Perskiej. Centrum otrzymywało również fundusze od rządu Izraela, który na początku wspierał fundamentalistów jako przeciwników OWP.
W 1979 roku zbrojne skrzydło Centrum Islamskiego, znane jako Duma Wiernych Wojowników, zostało utworzone. W 1982 roku powstała kolejna grupa, Palestyńscy Święci Bojownicy. W 1983 roku obie grupy rozpoczęły antyizraelskie działania militarne. W odpowiedzi na te działania Jasin został aresztowany przez izraelskie wojsko. W 1985 roku został uwolniony na mocy ustaleń między Izraelem a Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny. W 1987 roku, podczas wybuchu pierwszej Intifady, współtworzył Hamas, łącząc wcześniej istniejące grupy islamistów. Organizacja ta zaangażowała się w antyizraelskie powstanie, a jako Główny Przewodniczący był pierwszym liderem i duchowym przywódcą tej fundamentalistycznej grupy. W 1993 roku potępił porozumienia z Oslo, uznając je za zdradę sprawy palestyńskiej. W swoich przemówieniach wielokrotnie podkreślał potrzebę całkowitej likwidacji państwa Izrael.
Zginął 22 marca 2004 roku w wyniku ataku rakietowego izraelskich śmigłowców w Gazie, gdy opuszczał meczet. Oprócz niego zginęli również jego dwaj ochroniarze oraz 6–7 przypadkowych Palestyńczyków.