Ahmad ibn Ibrihim al-Ghazi, znany również jako Ahmed Grañ (urodzony około 1506, zmarł w 1543) – był muzułmańskim liderem, który podjął nieudaną próbę podporządkowania Etiopii władzy muzułmanów.
Życiorys
Ahmad przyszedł na świat na obszarze Somalii, a jego przydomek Grañ, co oznacza „Mańkut”, pochodzi od jego leworęczności. Dołączył do frakcji al-Dżarad Abuna, która sprzeciwiała się pokojowej polityce wobec chrześcijańskiej Etiopii. Po śmierci Abuna objął jego stanowisko i ogłosił się imamem, rozpoczynając zbrojny konflikt przeciwko sułtanowi Abu Bakrowi Muhammadowi, którego później kazał zabić. Po przejęciu władzy odmówił płacenia trybutu Etiopii i rozpoczął wojnę. Około roku 1527 jego armia pokonała wojska gubernatora etiopskiego Bali. Dwa lata później znów zwyciężył Etiopczyków i zdobył miasto Szembera. W 1531 roku zajął Szoa. W ciągu sześciu lat brutalnych walk wojska Ahmeda zdobyły kontrolę nad znaczną częścią terytorium Etiopii. Jego armia siała terror wśród ludności, niszcząc kościoły i klasztory, a mieszkańców podbitych obszarów zmuszano do przejścia na islam lub ich mordowano. W obliczu tej sytuacji cesarz Etiopii zwrócił się o pomoc do Portugalii. Z kolei Ahmed otrzymał wsparcie od Turcji. Dzięki tureckim muszkieterom Ahmed pokonał wojska portugalskie, jednak po tym sukcesie, z niejasnych przyczyn, zdecydował się odesłać oddziały tureckie. Nowy cesarz Etiopii, Klaudiusz, postanowił ponownie spróbować powstrzymać Ahmeda. W 1543 roku siły etiopskie, wspierane przez resztki portugalskiego korpusu ekspedycyjnego, zablokowały Ahmeda pod Zanterą. Rozpoczęła się bitwa, w której Ahmed zginął. Jego pozbawiona dowództwa armia muzułmańska została szybko wyparta z Etiopii, a zagrożenie muzułmańskim podbojem tego kraju zostało zażegnane.
Przypisy
Bibliografia
Alex Axelrod, Charles Phillips „Władcy, tyrani, dyktatorzy. Leksykon”, wyd. Politeja, Warszawa 2000.
Wielka Historia Świata – Narodziny świata nowożytnego 1453 – 1605. Praca zbiorowa pod redakcją naukową Stanisława Grzybowskiego. T. 6. Kraków: Oficyna Wydawnicza FOGRA, 2005. ISBN 978-83-7391-585-5.