Ahmad ibn Ali Al Sani

Szejk Ahmad ibn Ali Al Sani

Szejk Ahmad ibn Ali ibn Abd Allah ibn Dżasim ibn Muhammad Al Sani (arab. أحمد بن علي بن عبد الله بن جاسم بن محمد آل ثاني; ur. 1920, zm. 1977) był siódmym lub ósmym emirem Kataru, w zależności od uznania jego przodka, Dżasima, za emira. W czasie jego rządów Katar zyskał znaczne bogactwo dzięki odkryciu nowych pól naftowych oraz uzyskał niepodległość jako suwerenne państwo.

Młodość i rządy

Szejk Ahmad przyszedł na świat w Dosze, stolicy Kataru, w 1920 roku, jako drugi syn szejka Alego ibn Abd Allaha. Miał dwanaścioro rodzeństwa, w tym dziewięciu braci i trzy siostry, chociaż niektóre źródła podają, że miał dziesięciu braci.

Wstąpił na tron 24 października 1960 roku, po swoim ojcu Alim ibn Abd Allahu, który abdykował z powodu niezadowolenia mieszkańców spowodowanego rosnącym długiem rozrzutnego władcy. Na początku rządy Ahmada były uzależnione od Wielkiej Brytanii, jednak od 1971 roku Katar stał się suwerennym państwem. Szejk Ahmad brał udział w wielu koronacjach, w tym w ceremonii koronacji Królowej Elżbiety II w Opactwie Westminsterskim w 1953 roku. 22 lutego 1972 roku, podczas pobytu w Dubaju, jego rząd został obalony.

Osiągnięcia

Gospodarka

W okresie rządów szejka Ahmada miały miejsce istotne zmiany gospodarcze w Katarze, spowodowane odkryciem licznych pól naftowych. W styczniu 1964 roku rozpoczęto pełnoskalowe wydobycie ropy naftowej w Idd asz-Szarki, będącym pierwszym miejscem eksploracji podmorskich złóż. Ponadto w 1963 roku odkryto złoże w Majdan Mahzam, a w 1965 roku powstał terminal naftowy na wyspie Halul. Eksploracja pola Abu al-Hanin rozpoczęła się w 1965 roku. Dzięki rozwojowi sektora naftowego, Katar szybko wprowadził nowoczesny system administracyjny.

Szejk Ahmad powołał Ministerstwo Finansów w listopadzie 1960 roku, a jego następca, szejk Chalif, objął stanowisko pierwszego ministra finansów. Później, szejk Ahmad utworzył Generalne Ministerstwo Finansów i Administracji, które zajmowało się sprawami finansowymi i administracyjnymi rządu, a w 1967 roku ustanowił Departament Służby Cywilnej.

Niepodległość Kataru

Administracja Kataru stopniowo zaczęła przybierać ostateczny kształt, a kraj odzyskał niepodległość na mocy traktatu ogłoszonego 3 września 1971 roku.

Małżeństwo i dzieci

Szejk Ahmad ibn Ali Al Sani ożenił się z córką emira Raszida ibn Sa’ida Al Maktuma, władcy Dubaju. Para doczekała się ośmiorga dzieci: siedmiu synów i córki.