AHL (2013/2014)

Sezon AHL 2013/2014

Oto 78. sezon gry American Hockey League, który rozpoczął się 4 października 2013 roku. 13 grudnia 2013 roku na stadionie Frontier Field odbyła się piąta edycja AHL Outdoor Classic. Sezon zasadniczy zakończył się 20 kwietnia 2014 roku, a trzy dni później rozpoczęła się faza play-off. Drużyna Texas Stars zdobyła zarówno tytuł mistrza sezonu zasadniczego, jak i Puchar Caldera.

Wydarzenia przedsezonowe

Zmiany nazw

Przed rozpoczęciem sezonu zespół Connecticut Whale powrócił do swojej wcześniejszej nazwy Hartford Wolf Pack, reaktywując zespół w Hartfordzie po trzech sezonach przerwy.

Drużyna Houston Aeros została przeniesiona do Des Moines w stanie Iowa, zmieniając nazwę na Iowa Wild.

Zespół Peoria Rivermen został przeniesiony do Uticy, przyjmując nową nazwę Utica Comets.

Zmiany klubów filialnych

Klub Chicago Wolves zmienił klub filialny z Vancouver Canucks na St. Louis Blues.

Zespół Utica Comets przeszedł z St. Louis Blues do Vancouver Canucks.

Sezon zasadniczy

Tabela

Drużyna, która zdobyła tytuł mistrza dywizji oraz awansowała do play-off.

Drużyna, która awansowała do play-off.

Statystyki

Zawodnicy z pola. Z wynikiem 88 punktów Travis Morin z drużyny Texas Stars otwiera listę najskuteczniejszych graczy sezonu zasadniczego w AHL. Morin był również najlepszym asystentem z 56 asystami. Najlepszym strzelcem sezonu okazał się Zach Boychuk z Kanady, który zdobył 36 bramek.

Bramkarze. Statystyka przedstawia najlepszych bramkarzy według wskaźnika GAA, którzy spędzili na lodzie przynajmniej 1500 minut.

Play-off

Rozstawienie

Po zakończeniu sezonu zasadniczego 16 drużyn zapewniło sobie udział w fazie play-off. Drużyna Texas Stars, zdobywca Macgregor Kilpatrick Trophy, osiągnęła najlepszy wynik w lidze, zdobywając 106 punktów w 76 meczach. Jest to najwyżej rozstawiona drużyna. Kolejne miejsca zajmują mistrzowie dywizji: Manchester Monarchs, Springfield Falcons, Chicago Wolves, Toronto Marlies oraz Binghamton Senators.

Konferencja Wschodnia

Manchester Monarchs – mistrz dywizji atlantyckiej i konferencji wschodniej z 105 punktami
Springfield Falcons – mistrz dywizji północno-wschodniej, 100 punktów
Binghamton Senators – mistrz dywizji wschodniej, 96 punktów
St. John’s IceCaps – 99 punktów
Albany Devils – 93 punkty
Wilkes-Barre/Scranton Penguins – 92 punkty
Providence Bruins – 91 punktów
Norfolk Admirals – 90 punktów

Konferencja Zachodnia

Texas Stars – 106 punktów – mistrz dywizji zachodniej i konferencji zachodniej, zdobywca Macgregor Kilpatrick Trophy
Chicago Wolves – mistrz dywizji blisko-zachodniej, 100 punktów
Toronto Marlies – mistrz dywizji północnej, 96 punktów
Grand Rapids Griffins – 99 punktów
Abbotsford Heat – 94 punkty
Milwaukee Admirals – 91 punktów
Rochester Americans – 85 punktów
Oklahoma City Barons – 83 punkty

Drzewko playoff

Po zakończeniu sezonu zasadniczego, rozpocznie się walka o mistrzostwo ligi w fazie play-off, która będzie rozgrywana w czterech rundach. Drużyna, która zajęła wyższe miejsce w sezonie zasadniczym, zyskuje status gospodarza ewentualnego siódmego meczu. Texas Stars, zdobywca Macgregor Kilpatrick Trophy, zawsze jest gospodarzem siódmego meczu. Pierwsza runda została rozegrana w formacie do trzech zwycięstw, a trzy kolejne rundy odbywają się w formacie do czterech zwycięstw zgodnie z schematem: 2-3-2, co oznacza, że wyżej rozstawiona drużyna rozgrywa mecze 1 i 2 oraz ewentualnie 6 i 7 na własnym lodzie, a niżej rozstawiona drużyna – mecze 3, 4 oraz ewentualnie 5 u siebie.