Ahankara

Ahankara

Ahankara (dewanagari अहंकार, ang. Ahamkara, dosł. „sprawca ja”, w tradycji wisznuizmu, zwana także ‘fałszywym ego’) to kategoria ontyczna, subtelny pierwiastek oraz jedna z tattw w indyjskiej filozofii, która wywodzi się z prakryti. Jest to część organu antahkarana, stanowiąca przeszkodę w połączeniu dźiwy i brahmana. W kontekście wisznuizmu (krysznaizmu) jest to bariera w zjednoczeniu dżiwy (jiva-atma, jiva-tattva, czyli indywidualnej duszy) z Bhagawanem (Bogiem Osobowym), który jest źródłem bezosobowego Brahmana. To połączenie jest interpretowane jako jedność woli w miłości.

Rodzaje ahankary

Ahankara indywidualna (wjasti ahamkara) to nieskończenie mała część kosmicznej ahamkary (samaszti ahamkara), która powstała z czystego mahat tamasu (części tamasowej mahat tattwy). Kosmiczna ahamkara dzieli się na trzy rodzaje, analogicznie do istnienia trzech gun, co sprawia, że ahankara indywidualna występuje jako trzy ich pochodne produkty.

Bóstwem ahankary jest Rudra.

Ramakrishna wyjaśnia indywidualną ahankarę jako samoświadomość oraz poczucie „ja”.

Przypisy