Agustín Yáñez (urodzony 4 maja 1904 w Guadalajarze, zmarły 17 stycznia 1980 w Meksyku) był meksykańskim pisarzem oraz politykiem.
Życiorys
Yáñez pracował jako prawnik i był głęboko związany z tradycjami oraz wartościami swojego rodzinnego miasta, Guadalajary. W młodzieńczych latach współpracował z czasopismem „Bandera de Provincias” („Sztandar Prowincji”), gdzie publikował tłumaczenia dzieł takich autorów jak m.in. Franz Kafka i James Joyce. W latach 40. XX wieku rozpoczął pisanie powieści, a w 1947 roku opublikował Al filo del agua (w polskim wydaniu jako Burza za progiem z 1965 roku), która ukazuje życie w typowej meksykańskiej wsi tuż przed rewolucją meksykańską. W tej powieści zastosował technikę strumienia świadomości (zainspirowaną przez Will iama Faulknera), monolog wewnętrzny oraz złożoną strukturę, która stała się charakterystyczna dla nowych powieści latynoamerykańskich lat 50. i 60. XX wieku. W 1959 roku wydał kontynuację Al filo del agua pod tytułem La creación, która była próbą określenia nowego klimatu kulturalnego po rewolucji meksykańskiej. W 1960 roku opublikował La tierra pródiga, w 1962 Las tierras flacas, a w 1964 Tres cuentos oraz Los sentidos al aire. Większość jego dzieł osadzona jest w Jalisco, jego rodzinnym stanie. W 1952 roku dołączył do Meksykańskiej Akademii Języka, a także był profesorem na Uniwersytecie Narodowym w Meksyku. Pełnił funkcję gubernatora stanu Jalisco (1953-1959), podsekretarza prezydenta Meksyku (1962-1964), oraz ministra oświaty Meksyku (1964-1970).
Bibliografia
Nowa encyklopedia powszechna PWN, tom 6, Warszawa 1998.
Agustín Yáñez, [w:] Encyclopædia Britannica [dostęp 2022-09-30] (ang.).