Agustín Nze Nfumu
Agustín Nze Nfumu (urodzony 18 maja 1949) to polityk oraz dyplomata z Gwinei Równikowej.
Urodził się w Añisoc, w centralnej części kraju, i należy do grupy etnicznej Fang. Kształcił się w zakresie stosunków międzynarodowych oraz dyplomacji na Uniwersytecie Kairskim, a także w obszarze tłumaczenia i przekładu. Po powrocie do kraju w 1970 roku rozpoczął pracę w ministerstwie spraw zagranicznych, początkowo zajmując się tłumaczeniami, a następnie (od 1974 roku) obejmując kierownictwo w sekcji protokołu tego ministerstwa. W listopadzie 1976 roku, z przyczyn politycznych, został osadzony w więzieniu Playa Negra w Malabo. Został zwolniony krótko później (w styczniu 1977), a w lutym 1979 roku uciekł do Kamerunu.
Powrócił do kraju po zamachu stanu w sierpniu 1979 roku, który doprowadził do władzy Teodora Obianga Nguemę Mbasogo. W 1980 roku został mianowany dyrektorem technicznym ds. protokołu, a rok później objął funkcję prezydenckiego doradcy w zakresie spraw protokolarnych. W 1992 roku awansował na stanowisko wiceministra spraw zagranicznych, odpowiedzialnego za kontakty z Międzynarodową Organizacją Frankofonii (OIF). Następnie pełnił zadania jako minister kultury i turystyki (1993-1996), sekretarz generalny rządzącej Partii Demokratycznej (1996-2003), ambasador Gwinei Równikowej w Wielkiej Brytanii (2005-2012), minister informacji, prasy i radia oraz radca specjalny w biurze Europejskiego Funduszu Rozwoju w Jaunde.
Kilkakrotnie był wybierany do krajowego parlamentu, w tym w 2004 roku do Izby Reprezentantów Ludowych, a w 2013 i 2017 roku do Senatu. Pełnił rolę rzecznika Partii Demokratycznej w Senacie, a od 2017 roku zajmuje stanowisko drugiego wiceprzewodniczącego tej izby. Również od 2017 roku jest wiceprzewodniczącym oraz rzecznikiem prasowym narodowej rady wykonawczej Partii Demokratycznej.
Ma znaczący wpływ na kształtowanie polityki językowej w Gwinei Równikowej. Reprezentował kraj w Radzie Stałej Frankofonii i był kandydatem na stanowisko sekretarza generalnego OIF. Podkreśla istotność języka hiszpańskiego w formowaniu współczesnej tożsamości Gwinei Równikowej. Od 2009 roku jest członkiem korespondentem Królewskiej Akademii Hiszpańskiej, a od 2015 roku kieruje krajową akademią języka hiszpańskiego (Academia Ecuatoguineana de la Lengua Española, AEGLE). W 2018 roku został wybrany do Rady Wykonawczej UNESCO, z kadencją kończącą się w 2020 roku. Opublikował kilka książek, w tym Macías, verdugo o victima (2004), Eyom Ndong de la tribu Mikavung (2011) oraz Comunidad internacional, la gran mentira: caso Guinea Ecuatorial (2015). Jest również współzałożycielem miesięcznika La Gaceta de Guinea Ecuatorial, który ukazuje się od 1996 roku.
== Przypisy ==