Agustín Manuel de Eyzaguirre Arechavala (urodzony 3 maja 1768 w Santiago, zmarł 19 lipca 1837 tamże) – był chilijskim politykiem. Sprawował urząd prezydenta Chile w latach 1826–1827.
Wczesne lata
Przyszedł na świat w Santiago (Chile) jako syn Domingo Eyzaguirre Escutasolo oraz Maríi Rosy de Aretxabali y Alday. Uczył się prawa i teologii na Uniwersytecie Świętego Filipa, gdzie ukończył studia w 1789 roku. Początkowo planował zostać księdzem. 13 września 1808 roku wziął ślub z Maríą Teresą de Larraín y Guzmán Peraltą.
Kariera Polityczna
W czasie wojny hiszpańsko-chilijskiej w 1810 roku przebywał w Santiago, gdzie przyłączył się do ruchu rewolucyjnego. W 1812 roku został wybrany do kongresu. W 1813 roku powstrzymał marsz hiszpańskiego oficera kolonialnego, Antonio Pareja. Po powołaniu przez senat rządu, wszedł w skład Komitetu Junta de Gobierno. Był jednym z założycieli akademii, wsparł wiele szkół oraz promował wolność prasy. Po bitwie pod Rancagua w październiku 1814 roku został uwięziony na wyspie Juan Fernandez, a jego majątek został skonfiskowany. Ponownie objął dowództwo podczas bitwy pod Chacabuco 12 lutego 1817 roku, przywracając zesłańców ich rodzinom. Po objęciu władzy przez Bernardo O’Higginsa, wycofał się z życia politycznego, koncentrując się na interesach handlowych. 28 stycznia 1823 roku ponownie dołączył do rządzącej junty. Po rezygnacji Bernardo O’Higginsa pełnił funkcję naczelnika do 4 kwietnia 1823 roku. Po wyborze Manuela Blanco Encalady, stał się wiceprezydentem, a po jego rezygnacji 11 września tego samego roku objął urząd prezydenta Chile.
Prezydentura
Po objęciu prezydentury zastał kraj w trudnej sytuacji finansowej. Zły podział administracyjny uniemożliwił pobieranie jakichkolwiek podatków. W reakcji na te problemy próbował oddać kraj pod kontrolę Hiszpanii, jednak powstanie zostało stłumione, a jego skutkiem były śmierci 20 osób. Odziedziczył również kłopoty z kongresem po swoim poprzedniku. 25 stycznia 1827 roku zrezygnował z pozycji prezydenta.
Odszedł z tego świata dziesięć lat później.