Agustín de Betancourt y Molina
Agustín de Betancourt y Molina (pełne imię i nazwisko: Agustín José Pedro del Carmen Domingo de Candelaria de Betancourt y Molina, w języku rosyjskim: Августин Августинович де Бетанкур, a po francusku: Augustin Bétancourt) urodził się 1 lutego 1758 roku w Puerto de la Cruz i zmarł 14 lub 26 lipca 1824 roku w Petersburgu. Był to hiszpański inżynier oraz wynalazca.
Działalność zawodowa
Betancourt pracował w takich krajach jak Hiszpania, Francja i Rosja. Był inżynierem o szerokim zakresie umiejętności, zajmującym się maszynami parowymi, balonami na ogrzane powietrze, inżynierią budowlaną oraz planowaniem urbanistycznym. W 1802 roku założył i prowadził Szkołę Inżynierów Dróg i Kanałów. Ponadto pełnił rolę inspektora w Instytucie Korpusu Inżynierów Komunikacji w Petersburgu, gdzie nadzorował plany miejskie oraz budowy w takich miastach jak Petersburg, Kronsztad, Niżny Nowogród oraz innych rosyjskich miastach. Był również poliglotą, posługującym się językami: hiszpańskim, łaciną, francuskim, rosyjskim, niemieckim oraz angielskim.
Rodzina
Agustín de Betancourt pochodził z renomowanej hiszpańskiej rodziny arystokratycznej. Jego ojcem był Agustín de Betancourt y Castro, senior rodu, rycerz Zakonu Calatrava oraz podpułkownik Armii Królewskiej, natomiast matką Leonora de Molina y Briones, córka markizów Villafuerte.