Agusti Montal y Galobart jako prezydent FC Barcelony
Agusti Montal i Galobart, znany również jako Agusti Montal y Galobart, pełnił funkcję prezesa klubu FC Barcelona w latach 1946–1952. W listopadzie 1945 roku Montal, który był księgowym w zarządzie klubu z Katalonii, podjął decyzję o zakończeniu wpływu władz hiszpańskich na wybór trenera, mimo że wojna domowa miała już swoje zakończenie. Pomysł Montala został zaakceptowany przez członków oraz zarząd klubu, a on sam po dziesięciu miesiącach starań objął urząd prezesa.
Początek prezydentury i sukcesy
Jego kadencja rozpoczęła się 20 września 1946 roku. Jednakże pierwsze znaczące sukcesy przyszły dopiero w 1952 roku, kiedy to drużyna pod przewodnictwem trenera Fernando Daucika zdobyła pięć tytułów w jednym sezonie: Primera División, Puchar Króla Hiszpanii, Copa Latina, Martini Rossi Trophy oraz Puchar Eva Duarte. Osiągnięcia te przyczyniły się do znacznego wzrostu liczby fanów klubu, co skłoniło Montala do podjęcia decyzji o zakupie terenu pod budowę nowego stadionu – Camp Nou, ponieważ dotychczasowy obiekt, Camp de Les Corts, okazał się zbyt mały dla rosnącej liczby kibiców.
16 lipca 1952 roku Montal zrezygnował z pełnionej funkcji, a na jego miejsce powołano Enrica Martiego.