AgustaWestland AW159 Wildcat

AgustaWestland AW159 Wildcat to zmodernizowana wersja śmigłowca Westland Super Lynx. Maszyna ta została stworzona z myślą o misjach poszukiwawczo-ratowniczych oraz zwalczaniu okrętów podwodnych. W brytyjskich siłach zbrojnych zastępuje starsze modele śmigłowców Lynx w wersjach Mk.7/8/9. AW159 znalazł swoje miejsce na rynku międzynarodowym, zostając wyeksportowany do kilku krajów.

Historia

AW159 Wildcat powstał w odpowiedzi na potrzeby zgłoszone przez brytyjskie Ministerstwo Obrony, które poszukiwało nowego, lekkiego śmigłowca do rozpoznania pola walki oraz morskiego, który mógłby operować z okrętów Królewskiej Marynarki Wojennej. Nowa maszyna miała zastąpić śmigłowce używane w Army Air Corps oraz flotowe wersje Lynx HMA.8 i HAS.3. Kluczowym celem programu było obniżenie kosztów eksploatacji nowych śmigłowców oraz zapewnienie większych możliwości operacyjnych niż w przypadku poprzedników.

W kwietniu 2005 roku zdecydowano się na produkt firmy AgustaWestland, która zaprezentowała śmigłowiec pod nazwą Future Lynx. W czerwcu 2006 roku podpisano umowę na dostawę 70 maszyn, z których 30 miało trafić do Królewskiej Marynarki Wojennej, a pozostałe do British Army.

W grudniu 2008 roku Ministerstwo Obrony zmniejszyło zamówienie do 62 śmigłowców, z czego 28 miało być wersją morską. Początkowo nowy model określano mianem Future Lynx, jednak w kwietniu 2009 roku przyjęto ostateczną nazwę AW159. Śmigłowce dla brytyjskich sił zbrojnych są znane jako Lynx Wildcat.

Prace nad pierwszym prototypem AW159 rozpoczęto w październiku 2007 roku, a gotowy kadłub dostarczono w listopadzie 2008 roku. Pierwszy lot prototypu oznaczonego jako TI1 odbył się 12 listopada 2009 roku w Yeovil. Dwa kolejne prototypy dołączyły do programu prób przed końcem 2010 roku. 14 października 2010 roku oblatano drugi prototyp (TI2), a 19 listopada tego samego roku w powietrze wzbił się trzeci prototyp (TI3).

Dostawy seryjnych AW159 dla British Army rozpoczęły się 11 lipca 2012 roku, a dostawy wersji morskiej miały miejsce w 2013 roku.

Konstrukcja

AW159 Wildcat jest efektem modernizacji śmigłowców z rodziny Westland Lynx. Mimo że wygląd obu konstrukcji jest podobny, AW159 zawiera aż 95% nowych komponentów; jedynie 5% stanowią elementy takie jak układ paliwowy i przekładnia wirnika, które pochodzą z pierwotnej wersji. Śmigłowiec został zaprojektowany głównie do operacji morskich, zapewniając dłuższą żywotność struktury i elementów wynoszącą 12 tys. godzin lotu. Podwozie kołowe zostało wzmocnione, co umożliwia lądowanie na pokładach okrętów.

Konstrukcja

Podstawą dla AW159, zarówno w wersji lądowej, jak i morskiej, jest ostatni wariant produkcyjny Super Lynx 300, mocno zmodyfikowany. Zmieniono obrys przedniej oraz tylnej części kadłuba, a także przebudowano go, aby zwiększyć objętość kabiny ładunkowej, przy jednoczesnej redukcji liczby elementów konstrukcyjnych. Śmigłowiec zyskał nową kompozytową belkę ogonową, zbudowaną w technologii stealth, oraz zmieniony (poszerzony) pylon śmigła ogonowego.

W AW159 zwiększono udźwig, co wymagało wzmocnienia struktury, zwłaszcza w części nosowej i ogonowej. Lynx Wildcat ma czterołopatowy, kompozytowy wirnik nośny oraz kompozytowy wirnik ogonowy. Przeprojektowany nos śmigłowca został nieco wydłużony, co ułatwia dostęp do bloków awioniki. Boczne drzwi do kabiny pilotów zostały powiększone, aby ułatwić zajmowanie miejsc. Śmigłowce AW159 wyposażono w fotele pasażerów i załogi absorbujące energię w przypadku zderzenia z ziemią, przy czym fotele załogi są również opancerzone. Podłoga kabiny także zyskała dodatkowe opancerzenie.

Maszyny są wyposażone w system rozpraszania spalin, który zmniejsza widmo termiczne w podczerwieni.

Napęd i awionika

AW159 napędzają dwa silniki LHTEC CTS800 o mocy 1362 KM (1015 kW), które napędzają łopaty wirnika BERP IV za pomocą nowej przekładni, co zwiększa maksymalną masę startową o ponad 1 tonę w porównaniu do starszej wersji Super Lynx. Silniki są wyposażone w system FADEC.

Wersja morska dodatkowo ma radar SELEX Galileo Seaspray 7000E z aktywnym elektronicznym skanowaniem fazowym oraz głowicę optoelektroniczną L-3 Wescam MX-15Di. Do wykrywania okrętów podwodnych Wildcat korzysta z systemu sonarowego Compact Flash Sonic. Kabina załogi została zaprojektowana w technologii szklanego kokpitu, z czterema kolorowymi wyświetlaczami wielofunkcyjnymi o wymiarach 255 × 200 mm. Śmigłowiec ma również systemy diagnostyki i monitoringu płatowca.

AW159 wyposażono w podwójny system nawigacji bezwładnościowej oraz GPS. Śmigłowce mają systemy łączności VHF i UHF, a wersje morskie AW159 dysponują także dwukierunkowymi łączami wymiany danych.

Zadania śmigłowca

Wersja pokładowa może realizować szeroki zakres zadań, obejmujących dozór, rozpoznanie, wskazywanie celów dla uzbrojenia okrętów, ratownictwo, transport oraz zwalczanie okrętów podwodnych i nawodnych. Misje dla śmigłowców w wersji lądowej obejmują rozpoznanie, śledzenie i wskazywanie celów, dowodzenie, wsparcie pola walki, transport żołnierzy i ładunków oraz ewakuację rannych.