AgustaWestland AW149

AgustaWestland AW149

AgustaWestland AW149 to wszechstronny śmigłowiec, który został stworzony przez firmę Leonardo (wcześniej AgustaWestland). Maszyna ta jest przeznaczona do różnorodnych zadań, takich jak transport, bezpośrednie wsparcie powietrzne, ratownictwo bojowe i morskie oraz pełnienie funkcji dowodzenia. Model AW149 jest rozwinięciem poprzedniego śmigłowca AgustaWestland AW139.

Historia

Projekt

AW149 został stworzony w odpowiedzi na zapotrzebowanie Włoskich Sił Zbrojnych na nowy śmigłowiec ratowniczy. Do tej pory firma oferowała maszyny lekkie, takie jak AW109 LUH, oraz ciężkie, jak AW101. W ofercie znajdował się również średni śmigłowiec AW139M, który był głównie wykorzystywany w cywilnych operacjach. Głównym celem projektowania AW149 było stworzenie średniego śmigłowca transportowego, który lepiej radziłby sobie na nowoczesnym polu walki niż AW139, oferując większą ładowność niż AW159, a zarazem porównywalne możliwości bojowe z NHI NH90, przy mniejszych kosztach eksploatacji, co czyniło go atrakcyjnym wyborem dla użytkowników cywilnych.

Informacje o rozpoczęciu prac nad nowym śmigłowcem zostały ujawnione podczas targów Farnborough International Airshow w 2006 roku. Prace rozwojowe były prowadzone w dwóch lokalizacjach: w brytyjskim Yeovil powstawały prace konstrukcyjne, a prototyp budowano w włoskim Cascina Costa. W 2009 roku podczas Międzynarodowego Salonu Lotniczego w Paryżu zaprezentowano makietę AW149 w skali 1:1. Pierwszy prototyp (P1) wzbił się w powietrze 13 listopada 2009 roku w zakładach Leonardo w Vergiate, pilotowany przez Giuseppe Lo Coco, który odbył 20-minutowy lot. Drugi prototyp (P2) wystartował po raz pierwszy 26 lutego 2011 roku, prezentując docelową konfigurację z silnikami CT7-2E1 oraz nowym układem przeniesienia mocy i wirnikami. Na Międzynarodowym Salonie Lotniczym w Paryżu w czerwcu 2011 roku zaprezentowano P2, który do tego czasu wykonał ponad 170 lotów, spędzając w powietrzu ponad 250 godzin.

Podczas targów Farnborough International Airshow w lipcu 2014 roku AW149 otrzymał wojskowy certyfikat typu, wydany przez Zarząd Uzbrojenia Lotniczego i Nawigacji Lotniczej, po pomyślnym zakończeniu testów w wojskowym ośrodku doświadczalnym Reparto Sperimentale di Volo w bazie Pratica di Mare koło Rzymu.

Konstrukcja

AgustaWestland AW149 został zaprojektowany w klasycznym układzie z pojedynczym wirnikiem nośnym i śmigłem ogonowym. Maszyna została stworzona z myślą o spełnieniu restrykcyjnych wymagań wojskowych. Charakteryzuje się znaczną odpornością na zderzenia z ptakami, przestrzelenia oraz uderzenia w ziemię. Przykładowo, konstrukcja zawiera dwa niezależne układy hydrauliczne oraz dwa elektryczne, co minimalizuje ryzyko jednoczesnego uszkodzenia obu systemów. W zbiornikach paliwa zastosowano samouszczelniające się okładziny, co zwiększa bezpieczeństwo w przypadku uderzenia. Nawet po przestrzeleniu łopaty wirnika głównego kal. 12,7 mm, śmigłowiec może kontynuować lot przez około 90 minut. W przypadku braku smarowania, przekładnie główna, ogonowa i pośrednia mogą pracować z pełną mocą silników przez około 50 minut, pokonując dystans około 185 km.

Maszyna jest wyposażona w system samoobrony, który obejmuje czujniki ostrzegające o opromieniowaniu przez radar i laser oraz system wykrywający nadlatujące pociski rakietowe.

W konstrukcji AW149 znaczną rolę odgrywają kompozyty. Dostęp do kabiny ładunkowej, która pomieści 16 żołnierzy z pełnym wyposażeniem lub 19 z lekkim, zapewniają duże drzwi przesuwne o szerokości 1,42 m. Wersja medyczna może przewozić cztery piętrowe nosze lub moduł medyczny z trzema noszami. Fotele pilotów są opancerzone, a cały kokpit i kabina desantowa mogą być dodatkowo osłonięte lekkim pancerzem. Śmigłowiec ma trójpodporowe, częściowo chowane podwozie, które może absorbowac energię zderzenia z prędkością do 12,8 m/s.

Napęd AW149 zapewniają dwa silniki turbowałowe GE Aerospace CT7-2E1 z elektronicznym układem sterowania FADEC, osiągające maksymalną moc startową 1479 kW (1983 KM). W pierwszym prototypie zastosowano silniki PWC PT6C-67C, a przewidziano także możliwość zastosowania francuskiego silnika Safran Aneto-1K. Silniki są wyposażone w system przeciwpożarowy.

AW149 ma pięciołopatowy wirnik z możliwością instalacji przeciwoblodzeniowej oraz niski poziom sygnatury akustycznej, termicznej i radiolokacyjnej, co utrudnia jego wykrycie. W przypadku działań nad akwenami, przewidziano możliwość zastosowania nadmuchiwanych pływaków, które pozwolą utrzymać maszynę na powierzchni w trudnych warunkach.

Załoga korzysta z cyfrowej awioniki z możliwością modyfikacji, w tym z systemów zarządzania lotem, nawigacji i łączności. W kabinie znajdują się cztery kolorowe monitory LCD, a także głowica obserwacyjna z kamerami telewizyjnymi i termowizyjnymi.

Producent przewiduje możliwość dodatkowego wyposażenia, takiego jak hak do podwieszania ładunków o masie 2800 kg, reflektor, czy wyciągarka.

Uzbrojenie

AW149 jest w stanie przenosić zarówno uzbrojenie strzeleckie, jak i kierowane oraz niekierowane pociski rakietowe powietrze-ziemia i powietrze-powietrze. Uzbrojenie strzeleckie można montować w drzwiach kabiny ładunkowej lub podwieszać na zewnętrznych zaczepach.

Użytkownicy

AgustaWestland uczestniczył w przetargu na nowy śmigłowiec wielozadaniowy dla Sił Zbrojnych Republiki Tureckiej, jednak w 2011 roku Turcja zdecydowała się na śmigłowiec S-70i Black Hawk. Pierwszym zagranicznym nabywcą AW149 była Tajlandia, która zamówiła pięć śmigłowców dla swoich wojsk lądowych oraz dodatkowe cztery dla Królewskiej Policji Tajlandzkiej w 2016 roku.

W 2019 roku Egipt wybrał AW149 jako śmigłowiec pokładowy dla okrętów desantowych typu Mistral, pokonując konkurencyjny śmigłowiec NHI NH90. Włoskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych poinformowało o sprzedaży 24 AW149 oraz 8 AW189 dla Egiptu.

PZL Świdnik zgłosił AW149 w przetargu na śmigłowce dla Wojska Polskiego, jednak oferta została odrzucona. W 2022 roku Ministerstwo Obrony Narodowej podpisało umowę zakupu 32 AW149, z planowanymi dostawami od 2023 do 2029 roku. W 2023 roku zamówiono również 800 kierowanych pocisków AGM-114R2 Hellfire II jako uzbrojenie dla AW149.

W Macedonii Północnej ogłoszono przetarg na nowe śmigłowce, w którym AW149 zdobył kontrakt na cztery egzemplarze. W Wielkiej Brytanii prowadzono poszukiwania nowych śmigłowców w ramach programu New Medium Helicopter, a AW149 jest jednym z rozważanych modeli.

Przypisy

Bibliografia

Łukasz Pacholski, Listopadowe premiery koncernu AgustaWestland, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 12 (2009), s. 70, ISSN 1230-1655.

Miłosz Rusiecki, AW149 – najnowszy śmigłowiec koncernu AgustaWestland, „Nowa Technika Wojskowa”, nr 1 (2010), s. 76–80, ISSN 1230-1655.

Linki zewnętrzne

AW149 na stronie producenta