Aguja wielka

Aguja wielka, znana również jako aguja (Geranoaetus melanoleucus), to gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae), który występuje w Ameryce Południowej. Gatunek ten nie jest uznawany za zagrożony wyginięciem.

Podgatunki i zasięg występowania

Aguja wielka występuje w różnych regionach w zależności od podgatunku:

G. melanoleucus australis – zamieszkuje Andy, od zachodniej Wenezueli aż po Ziemię Ognistą.
G. melanoleucus melanoleucus – występuje w południowej i wschodniej Brazylii, Paragwaju, północno-wschodniej Argentynie oraz Urugwaju.

Morfologia

Wygląd

Grzbiet oraz wierzch skrzydeł mają kolor stalowoszary, natomiast spód jest jasny z delikatnym prążkowaniem. Zewnętrzne części spodu skrzydeł są szare. Nogi są żółte, a dziób żółty z czarnym końcem.

Wymiary średnie

Długość ciała wynosi około 60–70 cm, a rozpiętość skrzydeł osiąga około 190 cm.

Ekologia i zachowanie

Biotop

Aguja wielka zamieszkuje tereny otwarte, w tym obszary górskie do wysokości 4500 m n.p.m.

Gniazdo

Gniazda znajdują się na dachu budynków mieszkalnych lub gospodarczych, w ruinach wysokich budynków, na nieczynnych kominach fabrycznych oraz na wysokich drzewach w pobliżu siedzib ludzkich.

Jaja

W ciągu roku ptaki te wyprowadzają jeden lęg, składając od 2 do 3 jaj.

Wysiadywanie

Wysiadywaniem jaj zajmują się obydwoje rodzice przez około 25 dni. Pisklęta opuszczają gniazdo po około 60 dniach.

Pożywienie

Aguja wielka żywi się drobnymi kręgowcami.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) klasyfikuje aguję wielką jako gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Trend liczebności populacji jest uznawany za stabilny.