Album Aguilera to dziewiąty studyjny projekt amerykańskiej piosenkarki i autorki tekstów, Christiny Aguilery. Został wydany 31 maja 2022 roku przez Sony Music Latin i stanowi drugi hiszpańskojęzyczny longplay w karierze artystki, a także pierwszy od czasów albumu Liberation z 2018 roku. Aguilera kończy trylogię, w skład której wchodzą minialbumy La Fuerza, La Tormenta oraz La Luz. Każda z tych części porusza jeden z głównych tematów albumu: feministyczne umocnienie, wrażliwość i zdrowie duchowe. Tytuł albumu oddaje hołd nazwisku artystki oraz jej latynoamerykańskiemu pochodzeniu i dziedzictwu kulturowemu.
Muzycznie Aguilera łączy różne gatunki, takie jak cumbia, tango, muzyka tropikalna, guaracha oraz reggaeton, a także silne wpływy dance-popu, Latin popu i urbano. W albumie możemy usłyszeć współprace z artystami takimi jak Becky G, Nicki Nicole, Nathy Peluso, Ozuna, Tini i Christian Nodal. Projekt promowało pięć singli, w tym „Pa mis muchachas” i „Santo”, które zdobyły uznanie w notowaniach Billboardu Latin Pop Airplay oraz zyskały platynowe certyfikaty przyznane przez RIAA.
Po premierze album zebrał pozytywne opinie krytyków, którzy chwalili Christinę Aguilerę za jej umiejętności wokalne oraz zdolność do spójnego łączenia różnych stylów muzyki latynoamerykańskiej. Album zajął wysokie miejsca w rankingach najlepszych wydawnictw muzycznych 2022 roku, takich jak Billboard i Houston Chronicle. W celu promocji albumu artystka wyruszyła w europejską trasę koncertową EU/UK Summer Series. Płyta oraz jej utwory zdobyły łącznie osiem nominacji do nagrody Latin Grammy, przy czym jedna wygrana dotyczyła kategorii najlepszego albumu wokalnego z muzyką pop. Podczas 65. ceremonii wręczenia nagród Grammy, Aguilera również otrzymała dwie nominacje, w tym za najlepszy album latin-popowy.
== Informacje o albumie ==
=== Tło ===
Pierwszy hiszpańskojęzyczny album Christiny Aguilery, Mi Reflejo, zadebiutował we wrześniu 2000 roku i był jej drugim longplayem po debiutanckim krążku, który zdobył szczyt listy Billboard 200. W kolejnych latach piosenkarka nagrywała pojedyncze utwory w języku hiszpańskim, takie jak „Dame lo que yo te doy” (2002), „Casa de mi padre” (2012), „Hoy tengo ganas de ti” (2013), czy dwujęzyczny, electropopowy „Desnudate” z albumu Bionic (2010).
We wrześniu 2015 roku, podczas prac nad albumem Liberation, Aguilera odwiedziła Ekwador jako ambasadorka Światowego Programu Żywnościowego. Jak przyznała, ta podróż zainspirowała ją do nagrania kolejnego hiszpańskojęzycznego materiału, ponieważ ma ekwadorskie korzenie po stronie ojca. W rozmowie z magazynem ¡Hola! artystka wyznała, że od dawna pragnęła stworzyć nowe utwory w języku hiszpańskim, ponieważ chociaż album Mi Reflejo powstał w „pięknym dla niej czasie”, to „wówczas była jeszcze dzieckiem”. W tym samym wywiadzie dodała: „Dwadzieścia lat później jestem dorosłą kobietą i matką, mam za sobą wspaniałą karierę i mogę powrócić do swoich korzeni (…)”. W styczniu 2019 roku Aguilera pojawiła się w programie telewizyjnym Bravo Watch What Happens Live with Andy Cohen, gdzie prowadzący zapytał, czy jej niedawno zapowiadany album będzie hiszpańskojęzyczny. W odpowiedzi artystka stwierdziła: „Tak, zdecydowanie planuję wrócić do korzeni. Kontynuacja Mi Reflejo od zawsze była na mojej liście rzeczy do zrobienia”. W grudniu tego samego roku wystąpiła z Alejandrem Fernándezem na scenie w Guadalajarze, gdzie wyraziła ekscytację związaną z dzieleniem się swoimi hiszpańskojęzycznymi utworami z fanami.
=== Realizacja i nagrywanie ===
Prace nad albumem rozpoczęły się w pierwszym kwartale 2021 roku, wkrótce po anulowaniu rezydentury The Xperience z powodu pandemii koronawirusa. W lutym 2021 roku sesje nagraniowe miały miejsce w Miami Art House, studiu należącym do Julia Reyesa Copello. Piosenki nagrywane były również w kompleksie Criteria Studios w Miami, a nad materiałem pracowali między innymi Federico Vindver, Rafa Arcaute oraz Dallas James Koehlke (znany jako DallasK). Pierwszym utworem stworzonym podczas początkowych sesji był główny singel – „Pa mis muchachas”. Aguilera zdecydowała się na stworzenie wieloczęściowego albumu po zakończeniu prac nad La Fuerzą – EP-ką i pierwszym rozdziałem tego projektu. Oświadczyła, że całość będzie podzielona na trzy „sześciopiosenkowe części”, które będą wydawane jako tematyczne minialbumy.
Piosenki, które nie znalazły się na albumie to: „Lloras Por Na”, „Segura”, „Dolores”, „La loca”, „Canción para olvidar” oraz „Teatro”. Pierwszy z tych utworów został nagrany wspólnie z hiszpańskim raperem C. Tanganą. Na płycie planowano również współprace z Rosalíą i Malumą.
== Wydanie ==
Album ujrzał światło dzienne wcześniej niż planowano, 31 maja 2022 roku, w ostatnim dniu, kiedy wytwórnie mogły zgłaszać wydania swoich artystów jako kandydatury do nagrody Latin Grammy (właśnie ten nieprzekraczalny termin wpłynął na datę premiery).
Aguilera zadebiutowała na osiemnastej pozycji listy Billboardu Latin Pop Albums w połowie czerwca 2022 roku. Później osiągnęła najwyższe miejsce szesnaste, 17 czerwca 2023 roku.
W styczniu 2023 roku ogłoszono, że Aguilera znalazła się w gronie dwudziestu najczęściej streamowanych żeńskich, hiszpańskojęzycznych albumów minionego roku.
== Recenzje i opinie ==
Aguilera została pozytywnie oceniona przez krytyków muzycznych. W recenzji na portalu Pollstar podkreślono, że album stanowi „triumfalny powrót Aguilery na latynoski rynek muzyczny”, a także, że jej „dziarskość wokalna” „nie ogranicza się do jednego języka”.
W styczniu 2023 roku Aguilera znalazła się na liście dziesięciu najlepszych latin-popowych albumów minionego roku według serwisu Rate Your Music. Album trafił również na listy najlepszych wydawnictw muzycznych 2022 roku według Houston Chronicle oraz TV Azteca.
== Nagrody i wyróżnienia ==
Aguilera otrzymała nominacje do nagrody Grammy w dwóch kategoriach: za najlepszy album z muzyką latin pop oraz za najlepszy album z dźwiękiem przestrzennym (Best Immersive Audio Album). Portal Gold Derby, zajmujący się prognozowaniem zwycięzców na ceremoniach wręczenia nagród, przewidywał, że album może wygrać w pierwszej z tych kategorii.
== Pozycje na listach przebojów ==
=== Notowania tygodniowe ===
=== Certyfikaty ===
== Historia wydania ==
== Uwagi ==
== Przypisy ==
== Linki zewnętrzne ==
Oficjalna strona internetowa Christiny Aguilery (ang.)