Aguateca
Aguateca to miasto majańskie, które znajduje się w departamencie Petén na północy Gwatemali.
Pierwsze dowody osadnictwa w Aguatece datowane są na późny okres preklasyczny (300 p.n.e.–250 n.e.), jednak w wczesnym okresie klasycznym (250–600) obszar ten został niemal całkowicie porzucony. W kolejnych latach miasto weszło pod wpływy władców z Dos Pilas, którzy rządzili doliną Petexbatún, a Aguateca zaczęła stopniowo zyskiwać na znaczeniu. Po zniszczeniu Dos Pilas przez najeźdźców w 760 roku, stolicę królestwa przeniesiono do Aguateki.
Miasto zajmujące powierzchnię 0,7 km² usytuowane było na płaskowyżu, który zapewniał naturalne warunki obronne. Od wschodu chroniła je pionowa ściana skalna o wysokości 10–20 m, natomiast od zachodu rozpadlina o głębokości do 60 m i szerokości 5–15 m. Dodatkowo, Aguateka była otoczona murami o łącznej długości niemal 5 kilometrów. Na tym stanowisku odkryto ruiny 157 różnych struktur, a także wiele steli z reliefami i inskrypcjami. Wśród tych inskrypcji znajduje się imię władcy Tan Te’ K’inicha, który panował przez kilkadziesiąt lat od 770 roku. W wyniku prac wykopaliskowych pozyskano bogaty materiał archeologiczny, w tym ponad 1000 kamiennych narzędzi, kilkadziesiąt naczyń ceramicznych, ozdoby z muszli, figurki, przybory pisarskie oraz instrumenty muzyczne.
W latach 810–830 Aguateka została zniszczona przez nieznanych najeźdźców, którzy splądrowali i spalili miasto. Atak był niespodziewany, co spowodowało, że mieszkańcy w pośpiechu uciekli, pozostawiając za sobą swój dobytek. Miasto nigdy już nie zostało zasiedlone, a jego ruiny z biegiem czasu porosły dżunglą.
Ruiny Aguateki zostały odkryte w 1957 roku przez Jesúsa Segurę. Jako pierwszy prowadził badania w latach 1959, 1960 i 1962 Ian Graham, który sporządził pierwsze plany oraz dokumentację fotograficzną miejscowości. Inskrypcje na stelach analizowali Merle Greeene Robertson (1972) oraz Steven Perry (1981). Szczegółowe badania archeologiczne przeprowadzono w latach 1984, 1990–1993 oraz 1996–2006.
== Przypisy ==