Agrominimum

Agrominimum to termin związany z rolnictwem, w ramach którego wprowadzano w indywidualnych gospodarstwach rolnych określone zabiegi agrotechniczne i zootechniczne, mające na celu podniesienie kultury rolnej oraz wykorzystanie dostępnych rezerw produkcyjnych w rolnictwie.

Regulacje prawne dotyczące programu agrominimum obowiązywały w latach 1963–1972.

Podstawowe zadania agrominimum

Do podstawowych zadań w ramach agrominimum należały:

uprawa całego posiadanego lub użytkowanego areału ziemi nadającego się do produkcji rolnej,
wymiana ziarna siewnego zbóż oraz sadzeniaków ziemniaka według rotacji ustalonej w gromadzkim planie nasiennym,
wykonywanie podorywek po zbiorze zbóż oraz przedzimowych orkach,
wapnowanie pól,
mechaniczne siewy zbóż,
prawidłowe stosowanie nawozów mineralnych oraz staranne przechowywanie i wykorzystanie obornika, a także produkcja kompostów,
racjonalne zabiegi pielęgnacyjne na łąkach i pastwiskach oraz zbiór traw w odpowiednich terminach dla danego rejonu,
utrzymywanie zwierząt i ich pomieszczeń w należytych warunkach higienicznych.

Zakres stosowania agrominimum

Agrominimum było wdrażane dla całej gromady lub oddzielnie dla poszczególnych wsi, przy czym w pierwszej kolejności obejmowano te wsie, które z powodu braku podstawowych zabiegów agrotechnicznych osiągały plony niższe od przeciętnych.

Program agrominimum uchwalała gromadzka rada narodowa na wniosek komisji rolnictwa i zaopatrzenia ludności, po uzgodnieniu z agronomem gromadzkim oraz zarządami kółek rolniczych. Informacje o zadaniach agrominimum były przekazywane przez przewodniczącego gromadzkiej rady narodowej lub sołtysa wszystkim rolnikom na zebraniu wiejskim lub na spotkaniu kółka rolniczego w obecności agronoma gromadzkiego. Kontrolę postępu oraz wyniki realizacji agrominimum w każdym gospodarstwie przeprowadzały komisje rolnictwa i zaopatrzenia ludności oraz wyznaczone przez prezydium gromadzkiej rady narodowej zarządy kółek rolniczych lub społeczne trzyosobowe zespoły pod nadzorem agronoma gromadzkiego.

Wyróżnianie wsi

Wsie, które w pełni zrealizowały zadania agrominimum, miały pierwszeństwo w:

uwzględnieniu ich przy zawieraniu umów kontraktacyjnych,
otrzymywaniu kredytów na założenie w gromadzie punktów kopulacyjnych i gniazd reprodukcyjnych,
przydziałach materiałów budowlanych i środków produkcyjnych,
uzyskiwaniu pomocy maszynowej oraz środków transportowych od państwowych ośrodków maszynowych i kółek rolniczych,
otrzymywaniu kredytów na intensyfikację produkcji rolniczej.

Gromady i wsie, które dzięki realizacji zadań agrominimum znacząco poprawiły wyniki produkcji rolniczej, były w pierwszej kolejności uwzględniane w planach inwestycyjnych dotyczących melioracji, elektryfikacji oraz zaopatrzenia wsi w wodę.