Agrofizyka

Agrofizyka

Agrofizyka to dziedzina nauki, która łączy w sobie elementy agronomii oraz fizyki. Jej obiektem badań są różnorodne elementy agroekosystemu, które są analizowane i opisywane przy użyciu metod nauk ścisłych, przede wszystkim fizyki.

W kontekście metody oraz obiektu badawczego, agrofizyka ma bliskie powiązania z biofizyką, jednak jej zakres ogranicza się do środowiska rolniczego, obejmującego glebę, rośliny oraz zwierzęta związane z produkcją rolniczą. Specyfika badanych obiektów oraz znajomość technologii rolniczych, a obecnie także biotechnologii, które mogą wpływać na osiągnięcia tej nauki, wyróżniają ją na tle biofizyki.

Agrofizyka jest ściśle związana z naukami podstawowymi, takimi jak biologia, z której czerpie wiedzę i metody, szczególnie z ekologii oraz fizjologii roślin. Z fizyki natomiast zaczerpuje metody badawcze, w tym eksperymenty fizyczne oraz modele fizyczne. Warto zaznaczyć, że zainteresowania agrofizyki nie koncentrują się na aspektach technicznych agronomii, co odróżnia ją od inżynierii rolniczej i klasyfikuje jako naukę podstawową.

Wzrost zapotrzebowania na obiektywne, fizyczne metody badania gleby oraz ogółu ekosystemu rolniczego (gleba-roślina-atmosfera) był kluczowym czynnikiem prowadzącym do powstania agrofizyki. Pierwotny zakres tej nauki, skoncentrowany na ogólnych relacjach w ekosystemie glebowym, z biegiem czasu rozszerzył się o istotne zagadnienia związane z rolnictwem, w tym kształtowanie płodów rolnych jako źródła żywności lub surowców oraz problemy oceny jakości i racjonalnego wykorzystania odpadów w środowisku rolniczym, takich jak odpady komunalne (np. gaz wysypiskowy) i przemysłowe (np. zanieczyszczenia wody i powietrza).

W Polsce, istotnym ośrodkiem badań nad agrofizyką, który definiuje jej unikalny charakter oraz cieszy się uznaniem na świecie, jest Instytut Agrofizyki im. Bohdana Dobrzańskiego PAN w Lublinie.

Bibliografia

  • Encyclopedia of Agrophysics in series: Encyclopedia of Earth Sciences Series, red. Jan Glinski, Jozef Horabik, Jerzy Lipiec, 2011, Wydawnictwo: Springer, ISBN 978-90-481-3585-1.
  • Encyclopedia of Soil Science, red. Ward Chesworth, 2008, Uniwersytet Guelph, Kanada, Wydawnictwo: Springer, ISBN 978-1-4020-3994-2.
  • АГРОФИЗИКА – AGROPHYSICS, red. Е. В. Шеин (J.W. Chein), В. М. Гончаров (W.M. Gontcharow), Ростов-на-Дону (Rostov-on-Don), Феникс (Phoenix), 2006, ISBN 5-222-07741-1 – Rekomendowane przez УМО jako podręcznik dla studentów kierunku „Почвоведение”.
  • Scientific Dictionary of Agrophysics: Polish-English, polsko-angielski, R. Dębicki, J. Gliński, J. Horabik, R.T. Walczak, Lublin 2004, ISBN 83-87385-88-3.
  • Physical Methods in Agriculture. Approach to Precision and Quality, red. J. Blahovec i M. Kutilek, Kluwer Academic Publishers, Nowy Jork 2002, ISBN 0-306-47430-1.
  • Soil Physical Condition and Plant Roots, J. Gliński, J. Lipiec, 1990, CRC Press, Inc., Boca Raton, USA, ISBN 0-8493-6498-1.
  • Soil Aeration and its Role for Plants, J. Gliński, W. Stępniewski, 1985, Wydawnictwo: CRC Press, Inc., Boca Raton, USA, ISBN 0-8493-5250-9.
  • Fundamentals of Agrophysics (Osnovy agrofiziki), A. F. Ioffe, I. B. Revut, Petr Basilevich Vershinin, 1966, Wydawnictwo: Jerusalem, Israel Program for Scientific Translations; dostępne w U.S. Dept. of Commerce, Clearinghouse for Federal Scientific and Technical Information, Va.
  • Fundamentals of Agrophysics, P. V. et al. Vershinin, 1959, Wydawnictwo: IPST, ISBN 0-7065-0358-9.

Linki zewnętrzne