Agroeca cuprea to gatunek pająka należący do rodziny obniżowatych.
Ten gatunek został po raz pierwszy opisany w 1873 roku przez Franza Antona Menge.
Samce mają długość ciała od 3,8 do 4,2 mm, natomiast samice od 3,6 do 5,1 mm. Karapaks samca mierzy od 1,8 do 2,05 mm długości oraz od 1,4 do 1,6 mm szerokości, podczas gdy u samic wynosi od 1,6 do 2,19 mm długości i od 1,22 do 1,71 mm szerokości. Ubarwienie karapaksu jest różnorodne, zazwyczaj jasnopomarańczowo-brązowe. Rejon oczny jest niemal czarny, zaś część tułowiowa ma ciemnobrązowe, promieniście rozchodzące się pasy oraz ciemnobrązową krawędź. Rzadziej spotyka się karapaks o niemal całkowicie czarnej barwie i bez wzoru. Kształt karapaksu jest jajowaty, o szerokości stanowiącej około ¾ długości, z wyraźnymi jamkami. Tylny rząd oczu jest dłuższy od przedniego i odchylony ku tyłowi. Wysokość nadustka jest nieco większa niż szerokość oczu przednio-środkowych. Szczękoczułki mają brązowawą barwę, natomiast wargi dolnej, sternum i odnóży są żółtawobrązowe. U ciemnych samic szczękoczułki i sternum stają się prawie czarne, a odnóża mają brązowy kolor z ciemniejszymi odcieniami. Opistosoma (odwłok) zazwyczaj ma ciemnobrązowy wierzch z czarniawym nakrapianiem, a spód jest jasnobrązowy z białawym owłosieniem, chociaż zdarzają się samice o wierzchu czarniawobrązowym.
Nogogłaszczki samca charakteryzują się apofizą retrolateralną, która jest niemal tak długa jak goleń, z końcem ściętym pod kątem. Apofiza medialna jest szeroka u nasady i zaopatrzona w spiczasty hak, natomiast apofiza tegularna jest zakrzywiona w części odsiebnej. Wierzchołek embolusa ma wąski kształt. Płytka płciowa samicy zawiera z przodu dwie kieszonki z otworami kopulacyjnymi, a przedsionek jest podzielony włochatą przegrodą. Zbiorniki nasienne tworzą pętlę, a długie przewody kopulacyjne mają przewężone środkowe odcinki.
Pająk ten występuje w Europie, gdzie można go znaleźć w Hiszpanii, Wielkiej Brytanii, Francji, Belgii, Holandii, Niemczech, Szwecji, Norwegii, Finlandii, Szwajcarii, Liechtensteinie, Austrii, Włoszech, Słowenii, Polsce, Litwie, Czechach, Słowacji, Białorusi, Ukrainie, Rumunii, Bułgarii, Serbii, Czarnogórze, Macedonii, Grecji i Rosji. Na wschód sięga do Azji Środkowej. Preferuje wrzosowiska, kamieniste zbocza oraz mchy w suchych borach sosnowych. Dojrzałe samice można spotkać przez cały rok, natomiast samce pojawiają się wiosną i jesienią.
Przypisy